BİZE ULAŞIN
Şu ana kadar 4 bin çocuğun hayatına müzik kazandıran projenin mimarlarıysa Selim Baki ve eşi Yeliz Baki
Önceki akşam İstanbul, son dönemlerin en etkileyici konserlerinden birine ev sahipliği yaptı. Yaşları 7 ile 14 arasında değişen çocukların oluşturduğu Barış İçin Müzik Orkestrası’nın tam 110 üyesi İş Sanat’ın sahnesindeydi. Keman, viyola, piyano, perküsyon, kontrbas, klarnet, trombon, trompet, tuba ve kornolarıyla... Çocukların verdiği amatör bir konser değildi bu. İzleyiciler arasındaki müzisyenleri, orkestra şeflerini kendine hayran bırakan, konser bitiminde herkesin ayakta alkışladığı bir performans gösterdiler. Daha da önemlisi onlar ekonomik ve sosyal imkansızlıklar içindeki ailelerden geliyor ve Barış İçin Müzik Vakfı’nın desteğiyle aldıkları eğitimsayesinde sanata katılım hakkının önündeki engellerin kaldırabilmesi konusunda örnek bir model oluşturuyorlar.
Bu olağanüstü projenin arkasındaki isim ise 2005 yılında Barış İçin Müzik Vakfı’nı kuran mimar Selim Baki. Çocukların tüm eğitim masrafları ve enstrümanları Baki’nin kurduğu ve eşi Yeliz Baki ile birlikte yönettiği vakıf tarafından karşılanıyor. Hiçbir yerden destek alınmadan bugüne kadar bin 200 enstrüman satın alındı. Toplamda 4 bin çocuğun hayatına müzik girmesi sağlandı.
Barış için Müzik Vakfı’nın yolu 2011 yılında, İstanbul’daki El Sistema konserlerini düzenleyen İstanbul Kültür Sanat Vakfı ile kesişti. El Sistema’nın kurucusu Jose Antonio Abreu ile El Sistema ekipleri, Barış İçin Müzik Vakfı’nı Edirnekapı’daki merkezlerinde ziyaret ederek tanışma, çocukları görme imkanı buldu.
Bugün Akasya Meydan’dalar
İstanbul Kültür Sanat Vakfı 2013 yılından bu yana Barış İçin Müzik Vakfı’nın kurumsal destekçiliğini, Lale Kart programı ise eğitim destekçiliğini üstleniyor. İKSV Yönetim Kurulu Başkanı Bülent Eczacıbaşı konser öncesi yaptığı konuşmada “İKSV olarak gençlerin sanata erişimini artırmayı, sanat eğitimini ilerletmeyi ve sanatçıların yetişmesine ön ayak olmayı hedefliyoruz. Böylesi yaratıcı bir modelin gelişimine, uluslararası alanda yer edinmesine ve sürdürülebilirliğine yönelik çalışmalarımızla bu hedefleri gerçekleştirme yolunda çok anlamlı bir adım attığımıza inanıyoruz. Ülkemizin geleceğine güvenimizi pekiştiren Barış İçin Müzik Vakfı ile işbirliğimiz bizlere mutluluk veriyor” dedi.
Barış İçin Müzik Orkestrası bugün de Akasya Meydan’da saat 16.00’da halka açık bir konser verecek.
1200 müzik aleti
Hiçbir yerden destek alınmadan bugüne kadar 1200 enstrüman satın alındı. Toplamda 4 bin çocuğun hayatına müzik girmesi sağlandı.
ORKESTRANIN MÜZİK DİREKTÖRÜ VE ŞEFİ CAMPO:
‘Çocukların hepsi çok çalışkan’
Biz Sistema Avrupa’yı kuruyoruz. Ben Venezüela’dayken Guetamala’daki Sistema’da çalıştım. Sistema Avrupa’yı kurmak için pek çok görüşmeler yaparken Mehmet ve Yeliz Baki ile tanıştık. Projeleri çok etkileyiciydi. Çok yetenekli ve farklı sosyal yapılardan gelen çocuklarla çalışıyorlar. Yaklaşık bir buçuk yıldır onlarla görüşüyorum. İnternet üzerinden eğitimler yapıyoruz. Çocuklar nota eğitimleri olmadan çalıştı önceleri ama sonra nota eğitimleri verildi. Hepsi çok başarılılar. Önceki günkü konserde harika işler çıkardılar. Hepsinin sahnede özgür olmaları konusunda serbest bıraktım. Ensrümanlarını çalarken dans ettiler ve bu da ayrı bir hava kattı konsere.
‘Müzik eğitimim yok ama müzik tutkum var’
Barış İçin Müzik Vakfı’nın kurucusu mimar Selim Baki ve eşi Yeliz Baki soruları yanıtladı.
Hiçbir müzik bilgisi olmadan, bütün işlerinizi feshedip böyle bir projeye girmeye nasıl karar verdiniz?
Mehmet Selim Baki: Müzik eğitimim yok ama müzik tutkum var. Bu işin arkasında barış ve adalet ideolojisi bulunuyor. Bunu en iyi ifade eden ve topluma yaygınlaştıran araçlardan birinin müzik olduğunu biliyorum. Türkiye’nin imzaladığı BM’de bir çocuk hakları sözleşmesi var. Orada bütün çocukların sanatsal yaşama katılma haklarından bahsediyor. Türkiye’nin bunun altında imzası var. Ama ülkedeki koşullar malum; ileri değil geriye gidiyor. Bir adalet duygusu benimki...
Siz birlikte başladınız bu işe değil mi?
Yeliz B.: Hayır aslında Mehmet Bey başladı.
Mehmet S. B.: Onun Fransa’da akademik bir araştırması vardı ve o sırada burada değildi. Bıraktı tabii her şeyi. Önemli bir görevi vardı ama ayrıldı.
Sizin işi bırakmanız nasıl oldu?
M.S.B: Çok uzun bir çalışma hayatından sonra bir yerde bırakmak gerektiğini düşündüm ve kendimi tamamiyle bu işe adadım.
Akordeonla başlamışsınız? Bu tercihinizin nedeni ne?
M. S. B: Aslında bunun çıkış yolu şu: Bir ‘Barış Bandosu’ kurmak istedik. Ama bu böyle askeri bir bando filan değil. Tamamen çocukların çalacağı, sokaklarda ses getiren bir bando fikriyle yola çıktık. Ama bu konuda yeterli hocayı bulamayacağım sonucu çıktı.
Müziği sokağa taşıma fikri vardı içimde aslında. Akordeonun icadıyla müziğin demokratikleşmesini konu alan bir makale okumuştum. Ondan çok etkilendim. Ayrıca ucuz bir aletti.
Edirnekapı’da bir okulun küçük bir kömürlüğünün müzik odasına dönüştürülmesiyle de Barış İçin Müzik Vakfı kuruldu...
M. S. B: Evet, Edirnekapı’da Ulubatlı Hasan İlköğretim Okulu’nda başladık. Orada küçük bir müzik odası vardı. Okulun müdürü her yeri açtı bize, oranın boş olduğu saatlerde. Tek öğün eğitim veriliyordu o dönemde. Saat 15.00’ten sonra bütün okula yayılıyorduk ama sonra okulda atıl bir alan vardı ve orayı kullandık.
Çalışma alanı var, enstrüman var ama eğitimci?
M. S. B: Çok önceden tanıdığımız bir akordeon virtüözü vardı. Server Kerimov. Kırım Türkleri’nden. Bir süre Türkiye’de çalışmıştı, onun izini buldum. Kırım’dan geldi, buraya yerleşti ve ilk onunla başladık. Bugünkü senfonik tohumların atılmasında çok büyük katkısı oldu. Binlerce çocuk yetiştirdi. Türkiye’den arkadaşlar vardı; yan flüt hocamız Turgay Özdemir.
‘Burası bir laboratuvar gibi’
Hep destek mi gördünüz? Maddi sorunlar yaşandı mı?
M. S. B: Bu on yıllık uğraşın sonucunda, en az 8 - 10 Anadolu kentinde yüzlerce çocuğu bu işe katmak gerekirdi. Ama olumsuz şeyler de yaşandı. Belki ben de çok içime kapalıydım. Ama önceki akşamki konserde bunun zor olmadığını gördük.
Farklı sosyal yapılardan gelen çocuklar burada bir arada...
Yeliz B: Çocuğu burada eğitim gören ciddi muhafazakar bir anne vardı mesela. Bir gün bana dedi ki, “Yeliz Hanım, ben buraya geldiğimde, kapıdan içeri giren herkesin paltosunu dışarda bıraktığını düşünüyorum. Burada herkes eşitleniyor. O yüzden çok mutluyum” dedi. Burası bir labaratuvar gibi. Herkes birbirini keşfediyor.
Barış İçin Müzik projesini Türkiye’ye yaymayı planlıyor musunuz?
Yeliz B: Tabii. Eğer bunu düşünüyorsak, bir altyapı gerekiyor. Bu altyapıdan yetişen çocukları, potansiyel eğitimci olabilecek şekilde yetiştirerek geliştirebiliriz ancak. Bütün El Sistema modeli de böyle gelişiyor. Avrupa Sistema’nın bir parçasıyız biz.
El Sistema’dan habersiz kuruldu değil mi Barış İçin Müzik?
Yeliz B: Evet, tamamen habersiz kuruldu. Ama daha sonra dahil olduk.
Buradan devam edip herhangi bir konservatuvara giden var mı?
M. S. B: Tabii var. Mimar Sinan Üniversitesi’ni kazanan öğrencilerimiz var. Ama biz burada virtüöz yetiştirmiyoruz. Burada amaç barış içinde müzik eğitimi vermek.
‘Mayısta Veliler Korosu olacak’
Ailelerin tepkileri nasıl?
Yeliz B: On senelik bir süreç. Müzik hala lüks olarak görülüyor. İnsanlara sanat, müzik yapmanın ihtiyaç olduğunu göstermek gerekiyor. Okuldan baskı var; dersler, sınavlar ama bir taraftan da sosyal baskılar var. Çocuklar orkestranın içinde var oldukça disiplinli olmaya, kendilerini organize etmeye alışıyor ve öğreniyorlar. Aileler artık çocuk ders çalışırken üç saat efektif bir şekilde çalışmadığını, bunun bir saatinin verimli olduğunu görüyorlar. Konsantre olmayı öğreniyor çocuklar enstrüman çalarken ve hayatının başka alanlarına yansıyor. Çocuğunu takip eden çoğu aile de bunu kabul ediyor.
Önceki günkü konserde hepsi ayakta alkışladı çocuklarını...
Konsere gelebilen, çocuğunu sahnede seyreden teşvik etmeye başlıyor. Tam tersi de oluyor. Çok uzun zamandır eğitime gelen ama ailesinin henüz bir konserde izlemediği çocuklarımız var.
Gelmiyor mu, gelemiyorlar mı?
Yeliz B: Gelmiyor. Ailenin vakti olmadı ya da istemedi. Çocukların hayatlarında hep o ideal aile tablosu yok. Ama mayıs ayından itibaren bir planımız var: Veliler Korosu. Ailelerle o ilişkiyi kurmak çok önemli. Çocuklarının yanında ne kadar durursa o kadar güven duygusu gelişir. Veliler Korosu, sabahları olacak.
Bana ‘Sen deli misin?’ diyorlar
Yeliz B: İnsanlar karşılık beklemeden bir şey yapılıyor olmasını idrak edemiyor, arkasında başka bir şey arıyorlar.
M. S. B: “Sen deli misin?” diye soruyorlar bana. Arkanda bir güç mü var ya da sonsuz bir paran mı var diyorlar. Ama ben neysem oyum. Benim bu kadar param var ve inandım, yaptım. Çok sevinçli şeyler yaşıyoruz. Önceki günkü konserde Bülent Ezcacıbaşı başta olmak üzere, “Tamam, bugün bu iş başlıyor” dedi insanlar. Bu bile çok mühim.
Yeliz B: Mehmet Bey dün dedi ki, “Ne zaman ki bir enstrümana dokunmamış bir çocuk kalmaz, biz de misyonumuzu tamamlamış oluruz”.
Bağışta bulunmak isteyenler için
Barış İçin Müzik Vakfı’na destek vermek, çocukların sanatsal yaşama katılma haklarına katkıda bulunmak için katkıda bulunmak isteyenler aşağıdaki hesap numarasına bağış yapabilecek.
Mehmet Selim Baki Barış İçin Müzik Vakfı
Garanti Bankası Yeşilköy Şubesi
Şube Kodu: 328
TL Iban:
TR 94 0006 2000 3280 0006 2907 30
Euro Iban:
TR39 0006 2000 3280 0009 0866 00
USD Iban:
TR12 0006 2000 3280 0009 0866 01
Bilgi almak isteyenler barisicinmuzik.org adresini ya da (212) 631 06 86 (212) 631 06 86numaralı telefonu arayabilir.
(Milliyet)
