Söz & Müzik: Dilan Baransel Şiir & Yorumlayan: Deniz Baransel Ufacıktı elleri, kundağında hayalleri Fakirlik onun kaderi, yüreğinde sevgisi Bir bebek öldü, umutlarınıda götürdü Büyüyemeden öldü, fakirlik onu gömdü Minicik bir kaderi, varolan ümitleri Yaşayamadan gitti, fakirlik bunun bedeli Bir bebek öldü, umutlarınıda götürdü Büyüyemeden öldü, fakirlik onu gömdü Bebekler öldü bu şehirde Dar sokakların içinde Bu şehirin sokakları dumanlı, Bu şehirin sokakları kör, sağır zamanlı Fakirlik boğazda düğüm Zenginde ise her gün düğün Aç uyuyan bebekler adaletsiz Çöpe atılan ekmekten bile nasipsiz Bebeksin her güne ayazla kalbime doğan bin niyazla Güneşi görmeden, sesimi duymadan, elini tutmadan toprak altında bin cefayla... Ayazıma gömdüm seni, kalbime gömdüm ümitlerini Her güne kalan bir kışa adanan Küçücük bir ömür, yüreğimde törpüdür Seni biz gömdük Ayaz, kalbimizde bin niyaz... Ayaz bebek ve fakirlikten ölen bütün bebeklerin anısına...