Son sözleri ‘dayanamıyorum artık baba’ oldu

Acılı aile, son sözleri ‘dayanamıyorum artık baba' olan küçük Iraz'ın fotoğrafına bakarak cenazesini dolmuşla Kırşehir'e gönderdi.

İzmir'in Urla ilçesinde ikamet eden Can Polat Turhan ve Şenay Turhan çiftinin kızları Iraz'a, geçen yıl 'Restrüktif Kardiyomiyopatiler' yani halk arasında 'kalp kası rahatsızlığı' adı verilen teşhis konuldu. Doktorlar Iraz bebeğin hayata tutunması için altı ay içerisinde kalp nakli olması gerektiğini belirtmiş, Turhan ailesi acil kalp nakli için çağrıda bulunmuştu. Tam bir yıldır kalp nakli bekleyen Iraz, dün akşam saatlerinde tedavi gördüğü Ege Üniversitesi Hastanesi'nde hayata gözlerini yumdu. Son sözleri ‘dayanamıyorum artık baba' olan Iraz'ın cenazesi dolmuşla Kırşehir'e gönderildi. Ailesi, dolmuşun camına astıkları üzerinde ‘canım kızım' yazılı Iraz'ın fotoğrafına bakarak feryat etti. Anne Şenay Turhan'ın "Iraz böyle olmaz annem. Annem sen onların içine mi yakışırdın? Senin yerin orası değil. Iraz sen bu dolmuşa böyle mi girecektin? Senin cenazen mi girecekti oraya?” sözleri yürek burktu.

"KIZIMIZI KUCAĞIMIZDA GETİRMİŞTİK”

Bir senedir kalp nakli beklediklerini ancak bulunamadığını söyleyen baba Can Polat Turhan da, "Kızımızı kaybettik. Burada nakil bekleyen bir sürü insan var. Bu çocukların kaderi mi? 3,5 yaşındaki çocuğum şimdi morg da yatıyor. Büyüklerimizin nakil konusunda duyarlı olması lazım. Bir çocuk kolay yetişmiyor. Kucağımızda getirdik kızımızı. Ne hayallerimiz vardı ama hayallerimizin hepsi suya düştü. Kızım dayanamadı. Son nefesinde ‘dayan kızım, düzelecek, evimize gideceğiz' dedim. ‘Dayanıyorum artık baba' dedi. Küçücük yaşında ‘dayanamıyorum' dedi. Şimdi acımızla baş başayız. Kimsenin ruhu bile duymuyor. ‘Kaybettik, başınız sağ olsun' diyorlar” dedi.

"SOKAKTA YATIYORDUM”

İki aydır sürekli hastanede olduklarını belirten baba Turhan, sözlerini şöyle sürdürdü: "Hasta bekleme salonu yok. İçeri giriyorsun ‘babalar dışarı' diyorlar. Aşağıya iniyorsun yatacak yer yok. Yani babalar nerede kalacak. Hastanenin kalacak yeri var günlük 60 lira. Benim bütçem yoktu sokakta yatıyordum.”

(İHA)