Eskişehir’de iki odalı bir evde kalan 10 kişilik mülteci ailenin reisi Abdul Caferi, küçük yaştaki torunlarının üşümemesi için yetkililerden yakacak ve soba istedi.Kış aylarının gelmesinin ardından hava sıcaklıkları eksi derecelerde seyrederken, evlerinde soba olmayan vatandaşlar da donma tehlikesi ile karşı karşıya geliyor. Eskişehir’de yaşayan bazı mülteciler de bu tehlike ile karşı karşıya. Buldukları tek katlı, iki odalı evleri kiralayan aileler çok sayıda kişi ile bir arada yaşamaya çalışıyor. Yetkililer tarafından bir çok aileye yardım ulaştırılırken, bazı ailelerde nüfus sayısının fazla olması temel gıda maddelerinin de yetmemesine yol açıyor. İş bulamadıkları için yakınan mülteciler, izinlerin verilmesi durumunda çalışmak istediklerini belirtiyor.Odada ağzı açık şekilde bulunan sobanın etrafına ısınmak için toplanan Caferi ailesinin tek isteği, çevresine ısı vermeyen bu sobanın değişmesi. Sobada yakıt konulan kapağın olmaması ise zehirlenmeye davetiye çıkarıyor. Isınmak için başka çaresi bulunmayan aile, memleketlerinden savaştan dolayı kaçtıklarını, ancak Eskişehir’de küçük yaşta çocuklarla birlikte tek odada yaşam savaşı verdiklerini belirtiyorlar.Suriye’de yaşanan iç savaş nedeniyle ev, araba, tarla ve küçükbaş hayvanlarını bırakarak göç ettiklerini belirten baba Abdul Caferi, tek ümitlerinin yardımın gelmesini beklemek olduğunu söyledi. Caferi, gelen yardımlarla hayatlarını sürdürdüklerini belirterek, “Erzak geliyor, yiyecek geliyor. Ancak iş olmayınca kira parasını ödeyemiyoruz. İş olsun ki kira parasını ödeyebilelim. Bir sobamız var, yanmıyor. Sabahtan bu yana uğraşıyorum yeni yakabildim. Ancak ısıtmıyor. Bize bir büyük soba gerek, iki tanede kilim oldu mu yeter. Devletten yardım istiyoruz” dedi.Memleketlerini özlediklerini dile getiren Caferi, konuşmasını şöyle sürdürdü:“Malımız, evimiz, arabamız kaldı. Memlekette inşaatlarda çalışıyor ve hamalcılık yapıyorduk. Tarlamız, koyunlarımız vardı. Burada iş arıyorum, ama bize iş vermiyorlar. Kağıt istiyorlar, onu da alamıyoruz. Burada torunlarımla birlikte yaşıyorum. 10 kişi kalıyoruz. Çocuklar çok küçük olmasına rağmen biz ne yersek onlara da aynı yiyecekleri veriyoruz.”