YAŞAMAK
Aylardan hangi ay günlerden hangi gün olduğuyla
Ve saatin kaçı gösterdiğiyle
Hiç mi hiç ilgilenmezsin
Odanın en kuytu köşesinde dizlerinin üzerine çöküp
Eline geçirdiğin bir şeyle
Halının aynı noktasını karıştırıp
Zonklayan şakaklarına aldırmadan derinlere dalıp düşünürsün
Önüne
Aklından hiç çıkaramadığın
Yüreğinden söküp atamadığın bir resim düşer
Gözlerini kırpmadan baktığın gözleri
Soluk almadan dinlediğin sesi
Bahar sevinci yaşatan gülüşü
Ta iliklerinde hissedersin
Daralırsın
Boğazın düğümlenir
Yutkundukça için yanar
Dudakların kupkuru olurken
Gözlerin ve yanakların sırılsıklam ıslanır
Gelme ihtimalinin olmadığını
Hatta imkansız olduğunu bile bile
Ansızın kapı çaldığında
Yüreğin tarif edilemez bir heyecanla çarpar
Gelen kişi kardeşin dahi olsa
Duyduğun o bildik sese
İçinden of ya diyerek sitem eder
Olduğun yere yığılıp kalırsın
Duvarlar üstüne üstüne gelir
Çöküp kaldığın köşede daha bir küçülürsün
Ne gecenin sessizliği sakinleştirir