Elazığ’da doğalgaz aboneliği için formu dolduramayan ve çalışanların olumsuz davranışlarıyla karşı karşıya kalan 45 yaşındaki Gülandan Boşel, azmetti Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın eşi Emine Erdoğan’ın başlattığı seferberlikle okuma yazma öğrendi.Elazığ’da yaşayan 3 kız annesi Gülandan Boşel (45), doğalgaz abonesi olmak için şirkete başvurdu. Burada verilen başvuru formunu okuma yazması olmadığı için dolduramayan Boşel, yetkililerden yardım istedi fakat, ilgililer ‘Kendin doldur’ diyerek tersledi. Bunun üzerine eve giden ve ağlayan Boşel, okuma yazma öğrenmeye karar verdi. Televizyonda Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın eşi Emine Erdoğan’ın başlattığı ‘Okuma Yazma Seferberliği’ni de gören Boşel, evine en yakın okula giderek 45’inde okuma yazma öğrendi."Okumanın ne kadar önemli olduğunu o gün daha çok anladım"Doğalgaz abonesi olmak için başvuru yaptığını ifaden eden Gülandan Boşel, “Orada bana bir form verdiler ve doldurmamı istediler. Oradakilere söyledim ve bana yardımcı olmadılar. Kendin yap dediler ve biraz ağır davrandılar. O çok zoruma gitmişti. Eve getirip çocuklarım doldurdu. Yeniden geri getirdim. Çok ağrıma gitmişti. Okumanın ne kadar önemli olduğunu o gün daha çok anladım. Ben ondan sonra okuyacağım dedim. Televizyonda okuma yazma seferberliğini başladığını gördüm. En yakın okula gelip başvurdum. Okuyorum ve inşallah ilkokul diplomasını alacağım. Ortaokul ve liseye gideceğim. Çünkü benim zoruma gitmişti. Bunu da bana ters davrananlara gösteririm” dedi.2 kızı üniversite bitirdi, biri okuyorO gün çok üzüldüğünü ve ağladığını anımsatan Boşel, “O gün çok ağrıma gitmişti. Niye bende orada kendi kendime yapmadım. Niye küçük düştüm dedim. 3 kızım var. İkisi üniversiteyi bitirdi. Birisi de devam ediyor. Kızlarıma hep okuyun diyorum. Okutamasam da evimi satar yine okuturum. ‘Bir yerlere gelin kızım’ diyorum. Kızlar okumuyor diye bir şey yok. En çok kızlar okusun. Çünkü hep ezilen kadınlar oluyor” ifadelerini kullandı.Babam göndermedi, sonra çok pişman olduZamanında şartlardan dolayı okuyamadığını anlatan Boşel, “Bizim köyümüz çok büyüktü. Bin haneli bir köydü. Okul uzakta olduğu için ortam bu şartlarda değildi. Babam göndermedi ama sonradan çok pişman oldu. Şimdiki servis yoktu ve kar çok yağıyordu. Bir de hayat şartları zordu” diye konuştu.