Antalya’da 17 yıl önce geçirdiği kaza sonrası felç olan eski manken Nuray Göncü, tüm engelli bireylere örnek olacak başarılara imza attı. Lisanslı olarak basketbol ve badminton oynayan, milli takıma kadar yükselen 37 yaşındaki Göncü, şimdilerde ise kurduğu nakliyat firmasıyla taşımacılığın kraliçesi oldu.Antalya’da yaşayan 37 yaşındaki Nuray Göncü, 14 yaşında mankenliğe başladı. Podyumların aranan ismi olan ve 21 yaşına kadar mankenlik yapan Göncü, 1998 yılında Alanya’da teyzesinin oğlunun düğün evinde balkon çökmesi sonucu sırtüstü düştü. Üç ay hastanede hareketsiz yatan Göncü, omuriliğinin ve ayaklarının zedelenmesi nedeniyle felç oldu. Göncü, hayatının geri kalan kısmını tekerlekli sandalyede bedensel engelli olarak geçireceğini öğrenmesine rağmen hayata küsmedi. Birkaç ay evde kalan genç manken, ailesinin önerisi ile engellilerin basketbol müsabakasını izlemeye gitti.TAŞIMACILIĞIN KRALİÇESİEngellilerin azminden ve mutluluklarından çok etkilenen Göncü, Antalya Engelliler Spor Kulübü’ne katıldı. Kısa sürede sporda başarısını kanıtlayan genç manken milli takıma kadar yükseldi. Hocalarının tavsiyesi ile badminton sporuna da başlayan Göncü, milli takıma yükseldi, Avrupa üçüncülüğü ve dünya altıncılığı elde etti. Manken Göncü, podyumdaki başarısını, engelli olmasına rağmen spor alanına taşımıştı. Bununla da yetinmeyen Göncü, kısa süre önce iş hayatına adım attı. Elite İstanbul Nakliyat isimli firması kuran Göncü, şimdilerde nakliyat sektörünün kraliçesi olarak anılıyor.17 YIL ÖNCE HAYATI DEĞİŞTİNuray Göncü, 1998 yılında geçirdiği kazanın ardından omurilik felci nedeniyle engelli olduğunu aktardı. 14 yaşından 21 yaşına kadar profesyonel mankenlik yaptığını dile getiren Göncü, 21 yaşında ise yüksekten düşme sonucu geçirdiği kaza sonrası tekerlekli sandalyede hayatını devam ettirdiğini kaydetti.“ENGELLİ BASKETBOLCULAR DÖNÜM NOKTASI OLDU”Kaza sonrası bir yıl hastanede kaldığını ve tekerlekli sandalye ile taburcu olduğunu hatırlatan Göncü, “Bir süre dışarı çıkmadım. Evde yaşamaya başladım. Bir gün yakınlarım engellilerin basketbol şampiyonasını olduğunu söyledi. İstemeyerek gittim, hayatım boyunca o kadar engelliyi de bir arada görmemiştim. Engelliler neşeli ve mutlu şekilde tekerlekli sandalyede basketbol oynuyorlardı. Maç sırasında bir engelli birey düştü, kalktı ve maçına devam etti. Bu olaydan çok etkilendim. Ben de neden yapmıyorum diye düşünmeye başladım. Antalya’da bir kulübe girdim. Milli takıma kadar yükseldim” dedi.BADMİNTONDA BAŞARIHocalarının tavsiyesi ile badmintona da başladığını ifade eden Göncü, “O branşta da milli oldum. Avrupa üncülüğü, dünya 6’ncılığı elde ettim. Sporla uğraşıyorum ama işlerime de ağırlık vermeye başladım” dedi.NAKLİYAT SEKTÖRÜNDEN DESTEKTaşıma sektöründe işe başladığını belirten Göncü, “Taşımacılık sektörü ile uğraşmak beni mutlu etti. Sektörde beni sevdi. İlk başta, ‘Bayansın nasıl kamyoncularla yapacaksın’ denildi. Tüm kamyon şoförü ve işçiler beni çok seviyor. Ama herkes alışmakta zorluk çekiyor. Şoför arkadaşlar, ‘Seleymun Aleyküm ağabey’ diye arıyorlar. Yabancılık çekiyorlar. Ama onlarda alıştılar. Bayan müşterilerimiz bir kadınla konuştukları içinde seviniyorlar” diye konuştu.Engelliler ve spor camiasının manken kraliçesinin ardından, taşımacılık sektörünün de manken kraliçesi olduğunu aktaran Göncü, hayata dört koldan sarılmaya devam ettiğini kaydetti.“HAYATA KÜSMEDİM”17 yıl önce kaza sonucu tekerlekli sandalyeye mahkum olduğunu aktaran Göncü, “ Podyumlarda yürüyerek ekmek kazanırken, biranda tekerlekli sandalyeye düşüyorsunuz. Hayata küsmem gerekirken küsmedim. Çevremdekilerin desteği ile bardağın hep dolu tarafını görmeye çalıştım. Boş taraf ile ilgilenmedim. Nefes aldığımız sürece, engelli de olsak, tüketmek değil üretmek zorundayız. Bende eve kapanıp, el bebek gül bebek bakılabilirdim. Ama ben hayatla mücadeleyi tercih ettim. Ürettiğimiz sürece hayatta var olduğumuzu görürüz” diye konuştu.“ENGELLİLER ÜRETSİNLER”Engellilerin kendilerini yalnız hissetmemesi gerektiğinin altını çizen Göncü, “Biz varız. Türkiye’de yaklaşık 12 milyon engelli var. Bunların yarısı bedensel engellidir. Engelliler eve kapanmasın, çalışsın, üretsinler.Tüketerek yaşanmaz. Spor, okul, iş hayatına girsinler. Mücadeleden kaçınmasınlar. Mesela ben bir kaldırımda bizim için ayrılan yer yoksa yada hata varsa, durup bekliyorum. Belediyeyi arayıp, tek başıma mücadele ediyorum. Tek başımayım, ben bir şey yapamam diye düşünülmesin. Her engelli tek başına da olsa bir şeyler yapmaya çalışacak ki, bu ülke bizler için daha yaşanılacak hale gelsin. Ben kendimi engelli olarak engelli görmüyorum. Ne zaman benim önümdeki insanların beynindeki veya mimari açıdan engeller kalkmazsa ve ben bir şey yapamazsam o zaman kendimi engelli görürüm” ifadelerine yer verdi.