Elementlerin kendine has belirli sembolleri vardır. Bu semboller bir veya iki harften oluşur. Uluslararası geçerliliğe sahip olan element simgelerinin doğru bir şekilde yazılması, son derece önemlidir. Elementlerin simgelerinin yazılışında belli başlı kurallar vardır. Bu kurallar elementlerin isimlerine göre farklılık gösterir.
Her element kendine özgü bir simge kullanılarak yazılır. Bazı ülkelerde element adları birbirinden farklı olmasına rağmen sembolleri aynıdır. Eğer simgeler iki veya daha fazla harften meydana geliyorsa, ilk harfi her zaman büyük diğer harfler ise küçük olarak yazılmaktadır.
Bazı simgelerin iki veya daha fazla harf ile kullanılıyor olmasının ana nedeni, benzer harf ile başlayan birçok elementin varlığından kaynaklıdır.
Elementlerin simgeleri ile birlikte kullanılması, dünya üzerinde bilimsel iletişimin daha kolay olmasını sağlar. Bu yüzden de uluslararası şekilleri ile kullanılır. Her elementin atom yapısı ve büyüklüğü birbirinden farklıdır. Bu sebepten dolayı özelliklerinde de farklılık söz konusudur. Hepsinin en temel ortak özelliği, homojen bir yapıya sahip olmasıdır.
Elementler sembol ile gösterilirken çoğunlukla Latince isminin ilk harfi kullanılır. Elementlerin kendine has özellikleri olduğu gibi birçok kullanım alanı da mevcuttur. Hepsi saf maddeden meydana gelen elementlerin en sık bilinen adları ve simgeleri ise aşağıda yer almaktadır.
Element sembollerinin yazılışı birbirinden farklıdır. Elementler cümle içerisinde kullanılırken ek alır fakat bu ekler simgelere değil isimlerine eklenir. Örnek verecek olursak; N, "azot"un simgesidir. Cümle içerisindeki ek; “N’ye” değil, “azota” olarak kullanılır. Bir başka örnek olarak Silisyum elementini gösterebiliriz. “Si’ye” değil, “Silisyuma” şeklinde yazılmalıdır. Bu önemli yazım kuralına dikkat edilmesi gerekir.