Spor, hayatın içerisinde yer alan ve medeniyetin başlarından itibaren önemli bir yere sahip olan kültürlerin buluşma alanıdır. Modern çağda yüzün üzerindeki ülkeden binlerce sporcu her 4 yılda 1 kez olimpiyat oyunlarında karşılaşır. Olimpiyat oyunlarının geçmişi de binlerce yıl öncesinde, Antik Yunan'daki "olimpiyat yarışmalarına" dayanır. Olimpik oyunlar arasında bir dövüş sporu olan güreş de bu köklü tarihe sahiptir. Güreş, Antik Yunan'daki olimpiyat oyunlarının önemli parçalarından birisidir. Bu özelliğiyle modern çağda Asya, Avrupa, Afrika, Amerika ve Okyanusya kıtalarından katılımla olimpiyatların 5 halkasını da tam anlamıyla doldurmaktadır.
Güreş oldukça kapsamlı bir spordur. Karşılaşmalar standart olarak iki güreşçi ve bir hakemle gerçekleşir. Türüne göre açık havada veya kapalı salonlarda minder üzerinde gerçekleştirilebilir. Güreş; dayanıklılık, kondisyon, hız, kuvvet, teknik ve stratejinin atletik zirvesidir. Amaç rakibi tutup çekerek yere düşürme veya fırlatma üzerine etkisiz hale getirmektir. Bir dövüş sporu olmasına karşın darbe ve vuruşlar yasaktır. Rakibe temas konusunda en yoğun sporlardan birisidir.
Aerobik ve anaerobik nabız statüsündedir. Yani güreş sporunda tüm vücut aktif ve yoğun şekilde kullanılarak elit seviyede efor harcanır. Güreşçilerin kütle, hız ve kuvvet dengesini elastikiyet ve jimnastik sınırlarında gerçekleştirmesi beklenir. Bu özelliği ile dövüş sporları ile atletik performansın bir birleşimi rolündedir.
Güreşin birçok çeşiti mevcuttur. Güreş müsabakaları geleneksel ve modern anlamda farklılık gösterir. Profesyonel seviyede en popüler güreş türleri olimpik güreşlerdir. Uluslararası Güreş Federasyonu'nun (UWW) ve Olimpiyat Oyunları'nın resmi branşları "serbest stil güreş" ve "greko-romen güreştir". Serbest stil güreşte sporcular rakiplerini bacaklarından da tutabilir, ayak ve bacak hareketlerini kullanabilir.
Kadın ve erkekler için olimpiyat branşıdır. Ancak karma bir müsabaka yoktur. Kategoriler hem cinsiyet hem de kilo sikletleri olarak ayrılır. Serbest stil güreş teknik açıdan daha çeşitlidir. Müsabakalarda ayak oyunları, çelme, dalış ve fırlatma hareketleri serbesttir. Greko-Romen stilde ise sadece belden yukarı tekniklere izin verilir. Güreşçiler rakibin bacaklarından tutmak veya bacak hareketiyle rakibi devirmek gibi eylemleri yapamaz. Kollar ve üst vücut gücü ön plandadır.
İki güreş türünde de yasaklı davranışlar paraleldir. Rakibe yumruk, kafa atışı, tekme, diz ve dirsek gibi vuruşlar ihtar, puan düşürme veya diskalifiye ile cezalandırılır. Öte yandan galibiyet için aynı yöntem kullanılır. Ana amaç rakibi "tuş etmektir". Rakibi tuş etmek için rakibin iki omzunu aynı anda yere sabitlemek gerekir. Öte yandan puan üstünlüğü ile teknik hareketler, rakibi kontrol etme veya tehlikeli pozisyonlardan puan alınarak galibiyet elde edilebilir. Puan farkının 10-12 olduğu maçlarda "teknik üstünlük" kararıyla maç sonlandırılır.
Çeşitli kültürlerde güreşin varyasyonları mevcuttur. Örneğin Türkiye'de yağlı güreş, Japonya'da sumo güreşi ve Kore'de ssireum gibi türler mevcuttur. Geleneksel türler olimpik seviyede düzenlenmez. Ancak düzenlendikleri kültürlerde tarihi ve kültürel olarak saygı görmektedir.