Sporcular branşları ve profesyonellik seviyelerine göre metot farklılıklarına sahip olabilir. Vücudun kullanılan bölümü ve kas grubu bu yöntemsel çeşitliliğinin sebebidir. Branşlarda ana odak ve yardımcı gruplar belirlenir. Buna göre bir oranlama yapabilir ve aynı branş içerisinde bir farklılık da olabilir.
Örneğin futbolcularda savunma oyuncuları güç ve dayanıklılığı ön planda tutarken hücum oyuncularında hız ve esneklik temelli antrenmanlar tercih edilebilmektedir. Hatta bazı durumlarda aynı pozisyonda yer alan sporcuların oyun içi rolüne göre değişik yönelimler gözlemlenebilir. Bu sporun fonksiyonel eylem ve optimal eğrisini belirleyen özelliğidir. Kondisyon geliştirme ise tüm sporcuların sahip olması gereken antrenman türüdür.
Kondisyon temel tanımıyla bir sporcunun fiziksel performans kapasitesidir. Branşlar üstü bir özelliktir. Çeşitli faktörleri mevcuttur. Kondisyonun dayanıklılık boyutu kalp, akciğer ve dolaşım sisteminin uzun süreli eforu karşılayabilme kapasitesini içermektedir. Yapılan sportif aktivitenin süresi, süreklililiği ve verimini etkiler. Aktivenin güçsel karşılığı kas kuvveti kondisyonudur. Kasların belirli bir yükü kaldırabilme ve tekrar edebilme gücünü mümkün kılar.
Kas kuvveti sporcunun rekabet edebilme konusunda dışsal bir mücadele alanıdır. Sporcunun öncelikle en iyi versiyonuna ulaşması gerekir. Kuvvet sportif eylemin başlangıç noktasıdır. Tek başına tüm sporlara etki etmese de kondisyonun önemli bir parçasıdır. Dayanıklılık ve kuvvetin hız, çeviklik ve esneklik ile desteklenmesi ise ayırt edici özelliklerin başladığı aşamadır. Hız, çeviklik ve esneklik, genel kondisyonun tamamlayıcı faktörleridir. Kondisyon bütün türlerin toplam dengesidir. Standart kondisyon antrenmanı spor branşına bağlı kalmaksızın bütün parçaların bir araya getirildiği ve sporcunun branşındaki performansını zirveye taşıyan bir uygulamadır.
Kondisyon antrenmanı bir zincir gibi birbirini izleyen süreçler olarak tasarlanır. Özelleştirilmiş bir çalışma programından ziyade tüm türlerin izlenmesidir. Öncelikle kardiyo çalışmaları (koşu, bisiklet, yüzme, kürek vb.) ile kalp-damar sistemi geliştirilir. Bu dolaşım sistemini geliştirir. Vücuda alınan oksijenin verimli kullanılmasını ve enerji yönetiminin güçlendirilmesini sağlar. Dayanıklılık geliştirme antrenmanları kardiyo çalışmalarının türevlerine benzemektedir. Aerobik kapasitenin arttırıldığı ve yüksek nabızla daha uzun performansın sağlandığı antrenmanlardır. Jogging benzeri uzun süreli orta tempolu koşular ile kardiyo antrenmanların orta/ileri düzey versiyonlarıdır. Sonrasında kuvvet antrenmanlarından alınacak verim de artar.
Kuvvet antrenmanları kas gelişimini sağlamaktadır. Bu yapılan eylemin daha yüksek bir şiddette sağlanabilmesini mümkün kılar. Ağırlık antrenmanları makineler, ekipmanlar ve vücut ağırlığıyla gerçekleştirilebilir. Kardiyo ve dayanıklılık ile desteklenen kuvvet üretiminin hız, çeviklik ve esneklik ile birleştirilmesi gerekir. Sprintler, merdiven koşuları, çeviklik merdiveni (agility ladder) antrenmanları hız ve çevikliği arttırır. Yoga, pilates, dinamik esneme hareketleriyle vücuda esneklik kazandırılır. Böylece sporcuların kondisyonları bir bütün halinde değerlendirilebilir.
Rekabetçi müsabakalarda galibiyet farkları kondisyon avantajıyla gelir. Hali hazırda stabil bir alanda tüm katılımcılar benzer kabiliyetlere sahiptir. Kondisyonun geliştirilmesi, sporda "X faktör (belirleyici koşul) olarak anılan avantajlı durumu oluşturur.