Önce El-Bilal Toure ardından Emirhan Topçu’yla fark 2’ye çıktığında tribünlerden 3,3,3 sesleri geliyordu. Ama öyle bir 26.dakika geldi ki işler bir anda sarpa sardı. ‘‘Beşiktaş’ın çocuğu’’ Orkun Kökçü acemiliğinin kurbanı oldu ve hiç gereği yokken oyundan atıldı. İşte bu dakikadan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı… 5 dakika sonra İsmail Yüksek önce farkı 1’e indirdi. Taraftarlar tek farkla girelim bari devreye, arada takım kendini toparlar derken bir de üstüne son saniyelerde Asensio devreye girdi. Hoop 2-2. Geçmiş olsun. O dakikadan sonra Fenerbahçe’nin kazanması hiç de sürpriz olmayacaktı. Olmadı da…
Aslında geç kalınmış ama sonunda gelmiş bir gol Jhon Duran’ın golü. Tarihi bir maç. Adını altın harflerle yazdıran bir derbi. Ne olursa olsun 2-0’dan evinde maçı 3-2 veriyorsan tarih bunu yazar. Tedesco’nun hanesine 1 artı daha ekledim. Son 7 maçta 6 galibiyet aldı. Bir başarıdır. Kadro istikrarını sağlaması bir başarıdır. Ve en önemlisi bir büyük takım oyunu oynatması elbette bir başarıdır. Zaman her şeyin ilacı olduğu gibi Fenerbahçe ve Tedesco’ya da öyle oldu. Avrupa’da ve ligde zorlu bir periyottan çıktılar. Önleri açık. 3 hafta sonra çok kritik bir maç var. Galatasaray derbisi… İşte o maç şampiyonluk ipini ya koparır ya da zirvenin ortağı eder…
Sergen Yalçın’ın satırlarında ise eksiden önümü göremiyorum. Ne ile nasıl açıklanır bilemiyorum ama Sergen Yalçın dönemi fikren bitmeye çok yakın ama fiilen ne zaman biter orası belli değil. Kadronun eksikleri olduğunu herkes biliyor ama her maç öncesi ve sonrası kadro, kadro, kadro ama yeter! Beşiktaş bir bahane merkezi değil bir çözüm üretme yeridir. 3 transfer dönemi istiyor Sergen hoca. Verilir verilmesine de… Ole Gunnar Solskjaer ve Van Bronckhorst’a verilmeyen o şans neden size verilsin mesela? Manchester United görmüş, Avrupa Ligi finalisti hocalara değil de neden size güvenilmeli? Başkan Serdal Adalı için ciddi zor günler başladı. Her karar bir vazgeçiş bakalım neler olacak…
Beşiktaş-Fenerbahçe derbisi ne kadar hareketliyse, Galatasaray-Trabzonspor derbisi bir o kadar monotondu. Çok şey beklenen iki golcünün, Victor Osimhen ile Paul Onuachu’nun ortalıkta pek görünmediği, daha doğrusu çok iyi marke edildiği bir maçtı. 2 Nijeryalıyı çok iyi durdurdu savunmacılar. Peki forvetler durdurulduğunda ne olur? Kanatlar ve geriden gelen oyuncular skora etki edebilir.
Galatasaray’da o işi yapacak Barış Alper ve Sane verimli değillerdi. Özellikle bu Barış Alper meselesi nereye varacak çok merak ediyorum. Her geçen gün taraftarın gözünden düşen ve maç sonlarında ıslıklanan bir Barış Alper izliyoruz. Maç içerisinde eski çalışkanlığı ve üretkenliği yok. Tam 9 maçtır gol atamıyor Milli oyuncu. Ciddi bir sorun. İşin kötüsü her ne kadar yönetim ve Okan hoca ortalığı bulmaya çalışsa da iş gitgide çıkılmaz bir yola giriyor. Her zaman dediğim gibi ederini bulan her adam satılmalıdır. Bu çok net. En yakın örneği de Barış Alper olacak gibi duruyor…
Trabzonspor tarafında ise işler yolunda. Ligin namağlup lideri Galatasaray’la deplasmanda oynadılar ve 1 puan aldılar. Memnuniyet verici olsa gerek. Fatih Tekke’nin takımına bir kez daha alkış tuttum. Genç, dinamik ve bir oyun ezberi var. Yaz transfer döneminde scouting nasıl yapılır dersi verdiler diğer takımlara. Tebrik ederim. Şu an potadalar. Öyle görünüyor ki kopmayacaklar. Şampiyonluk beklemek hele de ilk sezondan çok gerçekçi değil ama Beşiktaş gibi 30 puan fark da yemeyecekler gibi. Başarılı, taktir edilesi ve sabır edilmesi bir organizasyon. Yolun sonunda ışık var bu görünüyor…