Teniste sporcular raketleriyle belirlenen alanlar içerisine topu göndererek veya karşılayarak sayı elde etmeyi amaçlar. Kural ihlali ve rakip hataları haricinde elde edilen sayılar genel olarak belirli pozisyon alma, teknik ve taktik stratejiyi içerir.Tenisçiler gönderdikleri toplarda vuruş pozisyonlarından tahmini bir devam stratejisi oluşturur. Oyunu öncelikle zihinlerinde oynama alışkanlığı profesyonel seviyede sık rastlanılan bir özelliktir. Vuruşlar arasındaki "geçiş" bu tasarının bir parçasıdır. Örneğin forehand vuruşu standart tekniktir. İkincil olarak kullanılan backhand ise pozisyona göre avantaja dönüştürülebilir.
Teniste backhand vuruş vücudun arka tarafından yapılan vuruş tekniğidir. Teniste sporcuların doğal pozisyonu birbirlerine yüzü dönük şeklindedir. Tenis teknikleri arasında sporcular daha geniş bir açıya sahip olmak için genellikle forehand pozisyonunda durmaktadırlar. Forehandde raket gövdenin gerisine doğru açılım sağlar. Bu sporcuların karşılama ve atış sırasında açısal momentum sağlayıp sahada daha büyük bir hacime ulaşmalarını mümkün kılmaktadır. Ancak topun geliş yönü ve sporcunun mevcut konumu forehandi her zaman ideal vuruş olmaktan çıkartır.
Backhand, forehandin yetersiz kalacağı, topun ters taraftan ve sporcunun zayıf yönüne geldiği anlarda kullanılan etkili bir vuruş tekniğidir. Backhand'in forehand kadar yaygın kullanılmamasının sebepleri vardır. Öncelikle doğal bir pozisyon değildir. Yapısı itibariyle genellikle reaksiyon hareketidir. Karşılama vuruşlarında ve ters pozisyonlarda görülür. Vücudun ters yöne açılmasını gerektirir ve sporcuların bedensel esnemeyi yapabilmesi gerekir. Esneme sırasında güç üretimi kalça ve omuz zincirine odaklıdır ve açısal momentumun etkisi azdır.
Öte yandan başarılı bir backhand vuruşu rakibin hazırlıksız yakalanmasını sağlayabilir. Karşılıklı pozisyon neticesinde topun rakibin zayıf alanına atılmasına olanak sağlar. Backhand doğru uygulandığında etkili tekniktir.
Backhand vücudun arkasından ve ters yönden yapılan bir tekniktir. Tek elle veya çift elle yapılır. Tek elle backhand uzanma ve kesme açısından daha avantajlıdır. Çift elle backhand ise daha dengeli ve kontrollü bir vuruş sağlamaktadır.
Backhand vuruşlarda öncelikle hazırlık evresi gövde dönüşüne odaklanılır. Dikkat edilen unsur vuruşta kol hareketlerinden ziyade gövde dönüşü önemlidir. Sporcu topun destek eli ve standart pozisyonunun tersine geldiği durumlarda raketini gövdeyle beraber geriye alıp dizlerini büker ve ağırlığını arka bacağına verir. Rakibiyle olan pozisyonu sağlak sporcuda sol omzu, solak sporcuda sağ omzunun dönmesi şeklindedir. Bu aşama "unit turn" olarak adlandırılır.
Backhandde geriye salınım evresi çift el ve tek elde ayrı olarak yapılır. Çift elde sağ el ile raket yönlendirilirken sol el güç üretir ve raket kalça hizasına veya biraz altına indirilir. Tek elde ise arkaya doğru daha geniş bir yörünge çizer ve kol tamamen açılır. Sonrasında bacaklardan gelen güç kalça, bel, omuz , kol ve bilek zincirini tamamlayarak vücut ağırlığı arkadan öne aktarılır ve raket aşağıdan yukarıya doğru bir yay gibi savrulur. Temas anında raket vücuda ideal bir açıdan gerilmelidir. Açının kısa tutulduğu anlarda verim, uzun tutulduğu anlarda ise denge bozulur. Tüm vücuttan oluşturulan gerilimin topa temas noktasında patlayıcı güçle rakip alana gönderilmesiyle vuruş sonlandırılır.