Kağıdın en yaygın kullanımı yazı yazmak ya da baskı yapmaktır. Ancak inşaat sektöründe endüstriyel alanda da birçok işlem için kağıt kullanılmaktadır. Paketlemeden temizlik malzemesine çeşitli üretim ve hizmetlerde kullanılan bir malzeme olan kağıdın oldukça eski bir tarihçeye sahip olduğu bilinmektedir. Türkçe’deki kağıt kelimesi Farsça kökenli bir kelimedir. Telaffuzları farklı bölge ve şehirlerde değişiklik gösterebilmektedir.
Bugün kullanılan modern kağıdın köklerinin Çin’e, milattan önce ikinci yüzyıla dayandığı kabul edilmektedir. Kağıt üretimi İpek Yolu’nu takip etmiş ve önce Çin’e oradan da İran’a ulaşmıştır. Milattan sonra 105 yılında kendi kağıt yapma tekniğini geliştirmiş olan Çinli saray görevlisi Cai Lun birçok tarihi kaynakta kağıdın mucidi olarak anılmaktadır.
İslam fetihleri gerçekleşmeden önce Maveraünnehir’de hakim olan Çinliler, Semerkant’ta kaliteli kağıt sanatını geliştirmişlerdir. Semerkant kağıdı, Avrupa’ya ve Müslüman ülkelere ihraç edilmiştir. Dokuzuncu ve onuncu yüzyıllarda ise kaleme alınan birçok eser Semerkant kağıdı kullanılarak basılmıştır.
Bazı tarihçilere göre Müslümanlar kağıt imalatını 751 yılındaki Abbasiler ve Çin orduları arasında yaşanan Talas Savaşı’nın sonucunda Çinli esirler aracılığı ile öğrenmişlerdir. Bu tarihten sonra ise Yakındoğu’da kağıt imal etmek için imalathaneler açıldığı bilinmektedir.
Kağıda dair en eski kalıntılara Tibet’te rastlanmıştır. Yapılan arkeolojik kazılara ve araştırmalara göre bu buluntular ikinci yüzyıla tarihlenmiştir. Ancak tam olarak kim tarafından icat edildiğine dair net bir isim bilgisi bulunmamaktadır.
Tsai Lun’un icadı olan kağıt yapım tekniğinde dut ağacının kabuğu küllü su ile kaynatılmaktadır. Daha sora ise dövülmekte ve hamur haline gelene dek yoğrulmaktadır. Oluşan hamur kalburun üzerine yayılır ve sıkıştırılıp suyu süzüldükten sonra kurutularak kullanmaktadır. Bu teknik önce Kore, Japonya ve Vietnam daha sonra ise diğer ülkelere yayılmıştır.