Açılmamış Mahfuz Perdeler (Şiir)

Açılmamış Mahfuz Perdeler Vatan sağolsun değil,koltuk sağolsun. Daha hayatın kokusunu hissedemeden kapanan gözler. Kibirli faşistlerin yaktığı ve aldığı canlar. Hür gençlerin çığlık sesleri duyulmazdı betonların arkasından. Hür düşünceler tutsak kuklaların canını yakardı. Vazgeçemezlerdi çünkü kuklacıları kükrerdi. Her doğrunun bir işkencesi... Her bebeğin meçhul babası. Bebekler gözyaşları ile yıkanırdı. Kızlar,bazı kızların sesleri bir kez duyulurdu bir daha duyulmazdı. Küçük bir çocuğun güneşe bakmaya çalışması gibiydi ölümlere bakması. Çocuk sesleri yerine büyüklerin sesleri duyulurdu sokaklarda. Çocuklar ise büyükler olup dinlerlerdi. Sadece bir çiçek veya herhangi güzel bir şey görünmezdi. Görebilenler umutlandı ve hüzün içinde gülümsedi. Özlenen yağmur sesini bastıran silah sesleri. Özlenen karın beyazlığını bastıran kan. Sarmaşık gibi sarmıştı çaresizlik. Her yerde masumiyetin kokusu... Fakat onları sadece kanlı hendekli yollar zorlardı. Yürekliler,kelebek