♥____♥ VOLKAN KONAK_ YARİM YARİM ♥_____♥

Aylardır suskundu içimdeki ses. Ne zaman kulak vermeye çalışsam, duyduğum ya sessizlikti ya da bitmek bilmeyen uykusunun sesiydi. Gönlüm bu kış uykusundan ne zaman uyanacak diye düşündüm bir süre. Elbette zamanı gelecekti; ama bugüne kadar yaşadıklarım sadece bu uykunun derinleşmesine yardımcı olmuş ve beni daha da sessizliğe büründürmüştü.Bir sabah daha sessizliğe uyandım. Ne kuşlar ötüyordu ne de rüzgâr esiyordu dışarıda. Güneş bile yükselmek için nazlanıyordu adeta. Ben, bu sessizlikte sensizliğe uyandım. Sen diye sarıldığım yastığım ıslaktı gözyaşlarımdan, sen kokan eşyaların bile kesmişti kokusunu dışarı vermeyi ve odam hiçlik kokuyordu buram buram.Yine bir sabaha daha sensiz uyandım.UZAKLARDAN GELEN BİR ŞARKININ TINISIYLA _*Sen kalem ol ben de kağıt,Yaz beni yarim yarim,Çiz beni yarim yarim,Çöz beni yarim yarim,Ah beni beni......