Her doğan gün bir mucizeyi içinde saklaR!..

ÜMİDE SARILARAK ÜZÜLMEK “MEŞRU”; KARAMSARLIĞA KAPILARAK ÜZÜLMEK “GAYRİMEŞRU”DUR!...

Merhaba Kıymetli Okuyucularım,

Karamsarlık, üzüntü, ümit bizlerin doğasında var. Yaradılış gereği hep bu duygularla iç içeyiz. Modern iletişim çağı, dünya sorunlarını birden göz önüne seriyor. Kendi sorunlarımız yetmiyor, her gün cinayet veya ihanet haberleriyle sarsılıyoruz. Sorunları seyrettikçe, şükretmek yerine yorum yapıyoruz. Karamsarlığa kapılan kalp, çözümleri düşünmeye fırsat bulamaz.

Kafamızda biriken sorunları büyütüyoruz, çözmeyi haddimizin üzerinde buluyoruz. Lakin, çok güzel üretiyoruz. Hayatın olumlu tarafını düşünürseniz hem mutlu yaşarsınız, hem de performansımız yani motivasyonumuz artar. Karamsarlık veya negatif düşünce bizi yaşamdan uzaklaştırır, soğutur. Sevdiğimiz kişileri, çevreleri ya da objeleri artık sevemez oluruz. İnsanlar imkanları dahilinde bir yaşam sürer. İmkanlarınızı algılayın. İmkanlarımız, kişisel potansiyelimize göre daha sınırlıdır. Ekonomik, sosyal, siyasal ve çevresel sınırlarımız içinde yaşıyoruz. Girişimde bulunmak istediğimizde paraya, çevreye, fırsatlara ve araçlara ihtiyaç duyarsınız. . Kendinizi yokladığınız da gözünüze önce imkansızlıklarınız çarpacaktır. Fakirsiniz ve milyarlarınız yok, kimseniz yok. KPSS düşünüyorsunuz, tanıdığınız tek bir milletvekili yok...

Asla pes etmeyen, gayretli, kendine güvenen ve çalışkan olan Edison, kimyasal deneyler yaparken çalıştığı telgraf ofisinde patlamaya neden olmuştu ve dolayısıyla kovulmuştu. “Hatalarımızı yandı gitti, şimdi yeniden başlayabiliriz.” Diyerek değerlendirdiği yangından kısa bir süre sonra üstün inanç ve azim göstererek “Menlo Parkı Sihirbazı” olarak anılmaya başladı. Edison, başarısının sırrını şu sözleriyle özetliyor: “Başarının %99’u TER, %1’i ise ZEKA ve GENETİK yapıdır.” Der.

Önemli olan şimdiki ve geçmişteki imkanlarımız değil, sonraki ve gelecekteki imkanlarımızdır. Her adımımız, imkanlarımızın boyutlarını büyütür. Geçmişte ki imkansızlığa odaklanarak, geleceği başarısızlığa mahkum etmek mantıksızdır. Örneğin: Eskiden fakirdim; ama şimdi değilim. Eskiden bilgisayar kullanamıyordum; ama şimdi çok iyi kullanıyorum. Eskiden düzgün konuşamazdım, ama şimdi kelimelerle oynuyorum. Belki ortamınız sizi gerçekten engelliyordur; ama sonsuza dek o ortamda yaşamayacaksınız. Üstelik zor ortamlarda yaptıklarınız, kolay ortamların enerji kaynağına dönüşecektir. Ektikleriniz mutlaka biçilecektir. Hayatınız da asla “keşke….” Demeyiniz çünkü karamsarlık kelimesidir. “İyi ki…..”kullanın.

İyi ki hala düşlerim var,

İyi ki hala umudum var,

İyi ki yüreğimde hala heyecan duyabiliyorum,

İyi ki çevremde beni seven, değer veren, anlayan, anlayış gösteren sevdiklerim var,

Ve İyi ki düştüğüm zaman ayağa kalkabilecek gücüm ve inancım var. Özetle : Keşke’nin panzehiridir İyi ki!....

“Her doğan gün bir mucizeyi içinde saklar,

Güneş bile hiç bıkmadan her sabah bizim için yeniden doğar!...“

DERİN SAYGI VE SEVGİLERİMLE

ELİF KAVRUK