Asimetrik Bakış

Asimetrik Bakış

Ülkemiz bir kez daha başlangıcına anlam veremediğimiz ama sonuçları itibariyle ezber ettiğimiz bir süreçten geçiyor. Bu sürecin en azından şimdiye kadar yaşananlar itibariyle iyi neticeler vermediğini söylemeliyim. Yaşananlar belli bir kesimin rahatsızlığı olarak başlasa da krizin kötü yöneltilmesinden dolayı farklı noktalara gitti.

Bu yaşananların belli başlı sebepleri var. Bunları iyi okumadan ne soruna çözüm bulunabilir ne de huzur bulunabilir. Öncelikle bu süreçte gözüme çarpan yanlışlara dikkat çekmek istiyorum.

İlk olarak katılımcıların lise öğrencilerine kadar düşmesinin aslında bize şu soruyu sordurması gerekiyor; “çocuklarımızı ne kadar kontrol edebiliyoruz?”

İkincisi; olarak bu süreçte iktidara karşı olan her eyleme destek vermek gibi kronikleşmiş bir hastalığımız olduğunu gördük.

Üçüncüsü; söylenti, dedikodu, yanlış fikir ve duyumların bizlerin üzerinde ne kadar inandırıcı olduğunu gördük.

Dördüncüsü; koca koca insanların nasılda iftira, yalan ve saldırgan cümleler yazabildiklerini gördük.

Beşincisi; iyiye giden birçok şeyin yanında milletin yöneticilere şu mesajı verebildiğini gördük “biz sizleri seçiyoruz, ilk etapta efendimiz gibi davranıyoruz ama bu sadece menfaat ilişkisinden sebep böyle oluyor” anlamına gelebilecek taşkınlıklarımızın olduğunu gördük

Altıncısı; herkesin ve herkesimin kırmızı çizgileri olduğunu ve hiç kimsenin söylemlerle olsa da ezilemeyeceğini gördük.

Yedincisi; kötü üslubun kötü neticeler doğurduğunu gördük

Sekizincisi; içimizdeki şeytanın asla melekleşmediğini sadece kısa bir süre uykuya yatmış olduğunu gördük

Dokuzuncusu; devletin hepimizin devleti olduğunu unuttuğumuzu gördük.

Onuncusu; hangi makama çıkarsak çıkalım eninde sonunda yine başladığımız noktaya halkın içine dönüldüğünü öğrendik

On birincisi; Özgürlüğün aslında idealleri olanlar için bulunmaz bir fırsat olduğunu anladık.

On ikincisi; demokrasinin seçimle başa gelmek olduğu kadar seçimle iktidardan gitmek olduğunu unuttuğumuzu gördük.

On üçüncüsü; Küfürbazlığımızdan, saygısızlığımızdan bir şey kaybetmediğimizi gördük

On dördüncüsü; Bizler istemesek bizi kimsenin kullanamayacağını gördük

On beşincisi; Birbirimizi dinlemediğimizi ama iş çığırından çıkınca yabancı güçlerin içimizde olduğunu söylediğimizi aslında dinlemediğimizde yabancılaştığımızı gördük.

….

Ve benim gördüğüm binlerce hata daha.

Birbirimizi dinlemeyi öğreninceye kadar biz bu acıları yaşamaya devam edeceğiz.

Bekir Kale Ahıskalı