Baraj Faciasında Kaybolan 5 İşçi Hala Bulunamadı

Adana'nın Kozan ilçesindeki Gökdere Köprü Barajı Derivasyon Tüneli'nin kapağının patlamasının ardından sulara kapılarak kaybolan işçilerin aileleri baraj faciasının yıl dönümünde kayıpları için umutlarını yitirmeden hüzünlü bekleyişlerini sürdürüyor.

24 Şubat 2012 tarihinde Gökdere Köprü Barajı ve Hidroelektrik Santrali'nin tünel kapağının patlaması sonucu 10 işçinin suya kapılması ile birlikte çıkan tazyikli su saniyeler içinde tonlarca ağırlığındaki iş makinelerini sürüklerken, bazı işçiler de akıntıyla birlikte kaybolmuş, Eyyüp Altuntaş, Cumali Değirmenci, Erkan Yiğen, Erdal Demirelli ve Hasan Bolat’ın cesetleri bulunmuştu.

İşçilerden Kozanlı olan Latif Değirmenci ve Mehmet Yılmaz ile Adanalı Veli Damaksız, Elazığlı Selahattin Aral ve Malatyalı Necmettin Karayiğit ise yapılan tüm aramalara karşın bulunamamıştı.

Kayıp işçilerden Latif Değirmencinin kayınbabası Muzaffer Yılmaz, patlamanın yıl dönümünde, yapımı devam eden köprü barajının bulunduğu alanda gazetecilere açıklamalarda bulundu. Baraj kapağının patlamasının yıl dönümünde acılarının büyük olduğunu söyleyen Yılmaz, “Aramalardan bugüne kadar bir sonuç alamadık. Bir yıl geçmesine rağmen umudumuz hala devam ediyor. Fakat altı aydan buyana da aramalar kesildi. Yetkililere buradan sesleniyoruz aramalar tekrar başlasın. Kayıplarımızın bir mezarları yok. En azından bir anıt mezarları olsun. Mezarlarının olmayışından dolayı bir anıt mezarı istiyoruz. Mahkeme devam ediyor, yargıya güveniyoruz. Suçlular inşallah cezalarını çekerler. Bu konuda mutlaka bir yerde bir suçlu vardır. Onlar da cezalarını çekecektir” dedi.

Bir yıl geçmesine rağmen acılarının hiç değişmediğini kaydeden kayıp beton işçisi Latif Değirmenci’nin eşi Meryem Değirmenci, “Sürekli arama oldu, değişen bir şey olmadı ve bugüne kadar hiçbir haber yok. En azından bulunup bir mezarı olsun istiyoruz. Kim istemez gidip bir mezarının başına oturup dua etmeyi” diye konuştu. Duruşmalar devam ettiğini kaydeden Değirmenci, şöyle devam etti:

“Duruşmalara ben de katılıyorum. Diğer kayıp yakınları da mahkemeyi takip ediyor. Mahkemede duruşmalarda hiç kimse suçunu kabul etmiyor. Suçlu veya suçsuz kim bilmiyoruz. Fakat ‘Ben olayı gördüm, Barajdan su sızıyordu veya herhangi bir tehlikesi vardı’ diyen hiçbir kimse yok. Fakat eşim olaydan dört beş gün önce barajda su sızıntısı olduğunu söylüyordu. ‘Su sızıntısı var, bir kaza çıkacak, baraj patlayacak ama sonumuz ne olacak’ diye birkaç defa bana söyledi.”

Devlet yetkililerine seslenen Değirmenci, daha geniş bir arama yapılması talebinde bulundu. Değirmenci, “Şirket yetkilileri ile görüşmemizde umutların tamamen tükenmesi sonrasında kayıplarımız için gıyabında cenaze namazı kılınması ve bir anıt mezar yapılmasını söylemiştik. Fakat şu an öyle bir şey yok” diye konuştu. Kayıp Mehmet Yılmaz’ın eşi Neslihan Yılmaz ise şunları söyledi:

“Çok acı ve zor günlerimiz geçti. Çocuklarım sürekli babalarını istiyor. Bulunmasını istiyoruz. Arama çalışmalarının devam etmesini, patlayan barajdan aşağıda bulunan kavşak bendi barajının suyunun boşaltılıp bu alanda da çalışma yapılmasın istiyoruz. Umudumuzu kesmedik. Umudumuz hiçbir zaman bitmedi. Umudumuz devam etmektedir. Cenazelerin orada olduğunu düşünüyoruz. Yukarıyı aradık bir şey çıkmadı. Fakat kavşak Bendi Barajı’nın bulunduğu bölgede mimlenmiş olabileceğini düşünüyoruz ve bu bölgenin aranmasını faydalı olacağını düşünmekteyim. Eşimin bir mezarı yok fakat bir anıtının yapılmasın istiyoruz. Gittik dualar ettik fakat hep boş döndük. Biz herkes suçlu demiyoruz ama bunun bir suçlusu vardır. O da ortaya çıktığında cezasını çeksin.”

Kayıp işçi Mehmet Yılmaz’ın ablası Şerife Avcı ise kardeşinin bir mezarı olmasını isteyerek, "En azından bunu gördükçe moral buluruz. Mahkemesi devam ediyor. Suçluların cezalandırılmasın istiyoruz. Türk adaletine güveniyoruz" dedi.