Esra'yı siz de yürütebilirsiniz

Dokuz yaşındaki serebral palsi hastası Esra'nın iki ihtiyacı var: İyi bir fizik tedavi ile gezebileceği bir tekerlekli sandalye...

Adı Esra. Dokuz yaşında... Küçük çığlıkları uzandığı kanepedeki 12 kilogramlık bedenine dışarıdan yüklenmiş hissi veriyor. Bu küçük çığlıkların hepsi anlamlı. Annesi Ayşe Akar, “Acıktı mı, sıkıldı mı, uykusu geldi mi anlıyorum” diyor. Zaten bir tek annesi anlıyor Esra’nın küçük çığlıklarını. Esra da bir tek annesinin sesini tanıyor. Babası ve iki ağabeyinin sesini duyunca da ara sıra tepki verebiliyor.Gerisi yok. Çünkü Esra, Serebral Palsili Çocuklar Derneği’nin rakamlarına göre Türkiye’deki yaklaşık 2 milyon serebral palsi (beyin felci) hastası çocuktan biri.

Esra’nın ailesi Mardin’de yaşıyor. Baba Faruk, boyacı. Mevsimlik işler buluyor. Esra’nın bakımı yüzünden düzenli bir işte çalışamıyor. Çünkü küçük kızın haftada iki gün fizik tedaviye, ayda bir Diyarbakır’a, altı ayda bir de İstanbul’a kontrole götürülmesi gerekiyor. Esra, ağabeyleri Süleyman ve İbrahim, annesi Ayşe, babası Faruk’la birlikte tek bir odada yaşıyor. Beş kişilik aile Yeşil Kart sayesinde Esra’nın mama, fizik tedavi ve ilaç giderlerini karşılayabiliyor. Ancak giderek büyüyen Esra, ortopedik bir tekerlekli sandalyeye ihtiyaç duyuyor. Devlet bunu karşılamıyor. Doktorları, Esra’nın haftada en az beş gün fizik tedaviye ihtiyacı olduğunu söylüyor. Mardin şartlarında ancak iki gün ve yarımşar saat fizik tedaviye alınabiliyor. Doktorlara göre fizik tedavi sayısı arttırılsa oturması hatta yardımla yürümesi bile mümkün. Ailesinin iddiasına göre fizik tedavi sırasında ayağının kırılması da küçük kızın tedavisini aksatmış durumda.

Radikal'de yer alan habere göre; Mardin’deki şartlara bir de fakirlik eklenince Esra’nın yatağa bağımlı 12 kilogramlık bedeninde eğrilme kendini iyiden iyiye belli ediyor artık. Sürekli yatmaktan dolayı ciğerlerine yeterli miktarda hava çekemeyen Esra sık sık öksürük nöbetlerine yakalanıyor. Anne, kızının akli melekeler açısından ilerleme kaydetmesinin zor olduğunu biliyor. Bu yüzden tek talebi, daha fazla fizik tedavi alabilmesi için İstanbul’a getirilmesi ve 5 bin TL’yi bulan bir ortopedik tekerlekli sandalyeye sahip olması.

Baba Akar ise gönderdiği mektupta valilikten belediyeye kadar her kapıyı çaldığını ancak sonuç alamadığını yazıyor: “Tedaviyle yürümüş durumları iyi aynı yaşta bir hasta çocuk var Mardin’de. Benim kızım hiç olmazsa otursun.”

4 yıl 9 ay hapis cezası bulunan şahsı jandarma yakaladı

Muğla’ya fırtına uyarısı

Define ararken mağarada ölen baba ile oğlu toprağa verildi