Her yer kan kokuyor

O kadar uzun zaman oldu ki kansız sabahlara uyanmayalı, kansız gecelere uyumayalı.

Kimi zaman 25, kimi zaman 35, kimi zaman ise 1 kişinin ölümüyle yayılan, her yeri kuşatan, yakan kan kokusu.

Bazen bayramlar kana bulandı, bazen sokaklar, bazen kışlalar.

Kimine terör dendi, kimine kaza, kimine de afet.

Ama hepsinde de aynı koku, aynı acı.

Kan kokusu.

İşin en acısı her kanın siyaseti yapıldı.

Yıllardır acının üzerinden prim kazananlar, yine yine siyaset yaptılar.

Dün gece Afyon kana bulandı, bir kazadır denildi.

Öylesine önemli mühimmat depolarında böylesine büyük bir kaza açıklaması bana hiçte inandırıcı gelmedi.

Ucuz olan insan hayatına düpedüz saldırı olarak algıladım, algılıyorum.

Çünkü;

Kan severlerin beceriksizliklerine uydurdukları bir kılıftır kaza.

Tamda böylesine karışık bir dönemde hedefin değişmesidir kaza.

Unutmak, unutturulmak, silmek, sildirmek istenmesidir kaza.

Tecrübesizliktir kaza.

Önlemsizliktir kaza.

Hesapsızlıktır kaza.

Tüm bunların içinde olan kaza açıklamasına işte bu bileşkelerden dolayı inanmıyorum.

Bir aracın bir araca çarpması değildir, bir bardağın düşmesi değildir düpedüz faciaya sebebiyetin adına kaza demek sorumluluktan kaçmaktır.

Aynı şekilde Antep olayına da terör saldırısı demek sorumluluktan kaçmaktır. Ve diğerlerine.

Bu yaşananların zeminini yaratanlar, çözümden kaçan, çözümsüzlüğe sürükleyen adına her ne derse desinler ölüp gidenlerin hayallerini çalanlara hala çanak tutuyor ve önlem almıyorlarsa en az öldürenler kadar bu yaşananlardan sorumludurlar.

Yitip giden kayıplara timsah göz yaşları dökmek sonrada unutmak.

Öylesine alışılır, alıştırılır hale geldi ki, yine unutulan, unutturulacak olan sayfalara karışacaklar.

İşte bu yüzden bu kan kokusu hiç bitmeyecek.

Çünkü her kandan bir zengin doğuyor.

Çünkü her savaş kendi zenginini yaratıyor.

Her insan etinden siyaset yapılıyor.

Her insan üzerinden pirim yapılıyor.

Siz hiç meme uçlarından tespih yapıldığını gördünüz mü?

Ya da önünüze düşen bedenleri.

Ben gördüm.

Doğu ve Güneydoğu’da görev yaptığım yıllarda öldürülen kadın teröristlerin meme uçlarını keserek tespih yapan ve bununla gurur duyan güvenlik görevlilerini gördüm.

Halkın gözüne soka soka kin ve düşmanlığa meydan veren gözü dönmüş kanla beslenen insan avcılarını gördüm.

Kendisi mecliste oğlu dağa adam yetiştiren milletvekillerini gördüm.

Yıllar önceki bu manzaralardan bugüne gelindiğinde ne değişti hiç bir şey.

Çünkü bu savaş bitirilmek değil sürdürülmek için çalışılıyor.

Çünkü bu savaşın rantı büyük.

Çünkü bu savaşın zenginleri çok.

Çünkü her savaş kendi zenginini yaratır.

Çünkü her savaş kendi siyasetini doğurur.

Çünkü her savaş yeni bir savaşa sürükler.

Dağdaki siyasette bundan nemalanır, meclisteki de, dışarıdaki de, okyanusun ötesindeki de...

İçteki işadamı da, dıştaki iş adamı da gücünü savaşa dayar.

Silahını, uyuşturucusunu bu savaşın gölgesinden geçirir.

Feodal düzenin ağaları bu savaştan beslenir.

Toplum bu kanlarla Toplum avcılarının eline geçer.

Herkes bilir ama ses etmez. Kan kokusunu sevenler havin gecelerini kışa çevirenlere ya da kışın beyazına kan akıtanlara dur dememesi bu yüzdendir.

Analar yanmış, ocaklar sönmüş, hayaller bitmiş kimin umurunda.

Adı terör olmuş, kaza olmuş, afet olmuş hepsinde kan varsa, kan kokusu varsa ve hep aynı yerdeysek tekrarın tekrarını yaşıyorsak bu sorumsuzluğa çanak tutup susanların anlattıkları hikâyeler de inandırıcılık bulmuyorsak vatan sağ olmuş sağ olmamış neye yarar.

Hoş vatanı vatan yapan gerçekler de çoktan yitip gitmiş, peşkeş çekilmişken hala vatan sağ olsun zılgıtlarını çalmak hangi kandırmacanın parçasıdır bilinmez.

Bildiğim tek gerçek bu kan kokusu, acılar, gözümün önünden gitmeyen ölümler, kulaklarımda ki sesler ve onun yaratıcılarının, destekçilerinin umursamazlıkları.

Dünden bugüne aynıydı aynı olarak da gidiyor, değişir mi?????

oyatekin@gmail.com