Kitap Tanıtımında Şairden Kardeşlik Manifestosu

İzmir'in Bayraklı İlçe Milli Eğitim Müdürü Şair Şahan Çoker’in “Hüzün Entarisi” adlı şiir kitabı, Metamorfoz Yayıncılık (Okur Kitaplığı) tarafından düzenlenen bir galayla tanıtıldı. Galaya protokol üyelerinin yanısıra iş ve sanat dünyasından çok sayıda isim katıldı. Programın ortasında dinletisine ara veren Çoker, bir kardeşlik manifesto okudu. Çoker, "Yüzlerce yıldır aynı medeniyetin suyuyla yeşerdik, aynı gelecek ve aynı değerler için can verdik. Birbirimizi babası, anası, avradı, dayısı, kardeşi olduk. Bu etle tırnak asla ayrılamaz, herkesin vicdanını öne çıkarması gerekiyor. Çocuğu öldürülmüş hiçbir anaya, hiçbir haklı gerekçeyi izah edemeyeceğimizi bilmemiz gerekiyor. Bugün kendi çocuklarımız bize silah doğrulttu. İçerude ve dışarıda birçok tezgahın bu kandan beslendiğini biliyoruz. Okuyacağım şiir, bir manifestodur. Bu şiir Yozgat, Çorum, Tokat, Sivas, Amasya’dan duyulsun, İstanbuldan, İzmir’den, Antalya’dan, Hatay’dan da duyulsun, bu şiir Hakkari’den, Tunceli’den, Diyar-ı Bekir'den de duyulsun. İnsan eşref-i mahlukattır. İnsan iyidir. İnsanı kötü eder, kötü bellerler. Bu şiir dağlardan da duyulsun." dedi ve ardından manifestoyu okudu.

Modern şiiri sade bir dil ve klasik ses yapısıyla yazan şair, uzunca bir süredir yaptığı çalışmaları “Hüzün Entarisi” adlı kitabıyla sanatseverlere sunuyor. Kitabın sunumunda en önemli farklılık ise müziklerini Şeref İzgü’nün yaptığı bir albümle birlikte piyasaya çıkacak olması. Sanatçı, projeyi "müzik albümlü şiir kitabı" olarak adlandırıyor. Albümü benzer çalışmalardan farklı kılan, müziklerin her şiir için onun yapısına uygun bestelenmiş ve hem geleneksel Türk müziği hem de uluslararası müzik formlarında olması. İlk kez bir projede bu kadar farklı müzik türü, şiirle kaynaştırılarak sunuluyor. Müzik albümü, kitapla birlikte ücretsiz olarak, tanınmış kitapevlerindeki yerini alacak.

Manifesto olarak okunan şiir:

Hüzün ve Gurur (Kardeşliğe)

Fukaralık kulağımızı çekince
Bir plastik kova ile değiştiğinde
Anneannem dedemin eski gömleğini
Anlatılabilir yanı kalmamıştı gururun
Ve soru sormak yasaktı hayata
Onun için hiç sormadım
Gözlerin kaç mandal eder diye
Berivan

Utanç kuşattı sokakları
Dağları
Şehirleri
Mahkemeleri
Ah..! Ellerim ne kadar küçük
Ah..! Ne cüzzamlı bedenim
Kapatamıyor bu ayıbı
Önce gömleklerini sattırdılar
Sonra müzelerin camekanlarına kapattılar
Şahit olmasın diye aşkımıza
Demir bilekli
Mangal yürekli
Gözü pek dedelerimizi
Berivan

Biz deniz görmemiş taşralı dağ kuşları
İstanbul’u severdik
Alnına hilal çakmış dedelerimiz oradan bilirdik
Mahallede aynı kıza aşık
Tehlikeli delikanlılar gibi
Gözümüzü karartırken
Doğu Roma’nın sahte şarkıları
Işığın yükseldiği yeri unuttuk
İstanbul senin gözlerinmiş oysa heyhat..