Koca Köyün Bekçisi Iki Kadın

Mersin'in Silifke ilçesine bağlı Cılbayır köyünde yaşayan iki kadın köye adeta bekçilik ediyor.

Bir zamanlar onlarca insanı içerisinde barındıran Mersin’in Silifke ilçesine bağlı Cılbayır köyü, ova köylerine oranla kurak olduğu için boşalmış, halkı kente göç etmiş. Geride ise üç yaşlı kadın kalmış. Kadınlardan biri iki ay önce vefat etmiş. Hatice Altay (95) ve Zahide Şimşek (65) isimli kadınlar şimdi köye bekçilik yapıyor. Kadınlardan biri köyün bir yanında diğeri öbür yanında yaşıyor. Köyü tert etmeyen iki kadın, köyde birbirlerine can yoldaşı oluyor.

Köy muhtarı Kerim Gölgeli, “Geçmiş yıllarda ülkemizdeki bütün köylerde yaşam standardı aynıydı. Bizim köyümüzde de bundan 50 yıl önce nüfus sayısı yüksekti. O dönemlerde köyümüz kalabalık ve eğlenceliydi. Yine de iyi, ama köyümüzün dağ yamacına kurulmuş olması ve tarım alanlarının ova köylere göre kısıtlı olmasından dolayı işsizliğin artmasıyla gençlerimiz köyü terk etti. Kış mevsiminde 4 kişi gözüküyor, ama bu 4 kişiden de ikisi zor bulunuyor. Bir zamanlar dolu olan köyde şimdilerde 4 adamı bir araya getiremezsiniz. İki teyzemiz var, birbirlerine yoldaş olup hayatlarını devam ettiriyorlar.” diye konuştu.

Köydeki evinde tek başına yaşayan 95 yaşındaki Hatice Altay, özellikle yaz mevsiminde Silifke kent merkezinin çok sıcak olduğunu, bu nedenle köy hayatını çok sevdiğini ve köyü terk etmek istemediğini kaydetti. “Kör kuşun yuvasını Allah yaparmış." diyen Altay, yaşamı boyunca hep yol kenarı ve su ağzında bulunan evlerde oturmasını şans olarak nitelendiriyor. Altay, şunları söyledi: “Eskiden köyde kalabalıktık. Komşu çok önemlidir. Allah önce komşuya çok versin, artığını da bize versin. Benim çocuklarım hep kent merkezinde, beni de yanlarına almak isterler, ama ben havasına suyuna alışmışım köyümün, terk edip gidemiyorum. Allah'ım hayırlı bir ölüm verirse bu can bu bedeni bu köyde teslim edecek hayırlısıyla.”

65 yaşındaki Zahide Şimşek ise şunları söyledi: “40-50 senedir bu köyde yaşıyorum. Kocam öleli 8 sene oldu. Çocuklarım evlendi, herkes bir yere dağıldı. Yalnız yaşıyorum bu köyde, ama mutluyum. Bir komşum var Hatice Teyze, biri daha vardı, o öldü. Biz bu köye ilk geldiğimiz 40-50 yıl önce köyde en az 40-50 hane vardı. Böyle çocuklar sabah okula giderken koştururlardı, cıvıl cıvıl sesleri gelirdi. Aşağı mahalleden de bu gruba katılan çocukların sesi köyü inletirdi."

Köyde kayıtlı olan, ama kent merkezinde yaşayan Ahmet Yılmaz (57) köy hayatı ile ilgili şöyle konuştu: “Gençliğimizdeki ortam çok iyiydi. Gençler doluşur bağ kazardık, ekine giderdik, davara giderdik, sığıra giderdik. O zaman 40-50 kişi vardı köyde. Şimdi kala kala iki teyze kaldı. Arada bir de bizler geliyoruz hafta sonları. Gençlerimiz için köyde geçim sahası yok, sosyal aktivite yapacak bir durumu yok. Bu nedenle kimisi okumak kimisi çalışmak için köyü terk etti, bir daha da geri gelmiyor.