Dövüş sporlarının köklü bir tarihi vardır. Modern dövüş sporları anlayışı 150 yıl öncesine dek dayanırken birçok kültürde binlerce yıllık geçmişe dayanmaktadır. Dövüş sanatçıları "modern gladyatörler" olarak anılmaktadırlar. Çünkü dövüş sporları şiddeti temsil etmez. Aksine elit seviyede atletizm, teknik ve kuvvet ile harmanlanmış bir sanatsal bir gösteridir. Bu sebeple dövüş sporları aynı zamanda "dövüş sanatları" olarak isimlendirilir.
Dövüş sanatları, birçok farklı dalda çeşitlenmiştir. Temelde iki temel stil mevcuttur. Bunlar vuruş (strike) ve tutma( grappling) olarak ayrılır. Vuruş özellikli olanlar başlıca "Boks, KickBox, Mua-Tai, Kung-Fu, Karate vb." stillerdir. Vuruş temelli sanatçılar rakiplerine yumruk, tekme, dirsek ve diz gibi darbelerle etkisiz hale getirmeye çalışır.
Tutma temelli olanlar ise "güreş, judo, BJJ (brazillian Ji-Jutsu)" gibi rakibini hareketsiz pozisyona getirmeyi hedefleyen dövüş sanatlarıdır. 1990'lı yıllarda en güçlü dövüş sanatını belirlemek için MMA turnuvaları düzenlenmeye başlamıştır.
MMA turnuvaları başlangıçta vuruş ve tutma stillerinin hem kendi içlerinde hem de diğer türdeki dövüş sanatçılarına karşı hangisinin "en iyi olduğunu" belirlemeyi hedeflemişti. Zaman içerisinde "en iyi dövüş sanatçısının" hem vuruş hem de tutma stillerine hakim "komple dövüşçüler" olduğu kanısına varıldı ve MMA sporu bu noktaya evrildi. Günümüzde MMA, komple dövüşçülerin dominasyon kurduğu bir organizasyon olarak karşımıza çıkmaktadır.
MMA'nın birçok organizasyonu mevcuttur. MMA kuralları temelde benzer olsa da organizasyonlar arasında farklılık gösterebilir.
MMA maçlarında "6-10 onsluk hafif eldivenler" kullanılır. Dövüşçüler sekizgen (Octagon) şeklindeki kafes veya dörtgen ringlerde dövüşür. Maçlarda bir hakem yer alır. Taraflar kafese/ringe şort ve eldiven hariç herhangi bir kıyafet veya aksesuar ile giremez. Kafa koruması yoktur. Dövüşçüler kasık bölgesine "koruyucu aparat" ve ağızlarına "dişlik" takmaktadırlar. Kafese girmeden önce organizasyonlar görevlileri sporculara üst araması yaparlar. Ayrıca sporcuların üzerlerine kayganlaştırıcı bir materyal sürmeleri yasaktır.
MMA maçlarında amaç rakibi vuruşlarla nakavt etmek (Knockout) veya tutuşlarla pes ettirmektir (submission). Ancak dövüşçülerin sağlığını riske edecek pozisyonlarda kalmalarında hakemin maçı teknik nakavt/pes ettirme kararı ile bitirme hakkı vardır.
Göze parmak atma, kasık bölgesine vuruşlar, kafa arkasında vuruşlar, kafesli maçlarda tellerden destek alma, rakip yerdeyken baş bölgesine tekme, burun ve ağza parmak sokma gibi davranışlar organizasyonun genelinde yasaktır. Yapılması durumunda eylemin şiddetine göre hakem ihtar verebilir, yapan tarafa puan cezası uygulayabilir veya yapan kişiyi diskalifiye ilan edebilir. Bu senaryolarda mağdur olan dövüşçü avantaj elde eder veya diskalifiye kararıyla karşılaşmayı kazanmış sayılır. Dövüşçülerin elinde olmadan yaşanan sakatlık vb. durumlarda hakem maçı "no contest" (sonuç yok) ilan edebilir.
Maçlar genelde 5'er dakikalık 3-5 tur üzerinden yapılır. İki tarafın maç süresi içinde galip gelemediği durumlarda köşedeki karar hakemleri (sayıları genelde 3'tür) turları puanlar. Puanlar maç içerisindeki vuruş sayılarının sertliği ve tutmadaki (yerde veya ayakta geçen kontrol sayısı/süresi) üzerinden hesaplanır. Puanlamalar her tur için 10 tam puan üzerinden yapılır ve her turun değerlendirmesi ayrıdır. En fazla turu kazanan dövüşçü maçı kazanır veya maç berabere biter. Hakemlerin üçünün de ortak karar verdiği maçlar "ortak karar" (unanimous decision), bir hakemin farklı karar verdiği maçlar ise "ayrık karar" (split decision) olarak ilan edilir.
markasıdır.
Haber Gönder
