Şehit Öğretmenin Ailesi Öğretmenler Günü’nü Buruk Geçirdi

BARTIN (İHA) – Mardin’in Savur ilçesinde 1994 yılında teröristler tarafından şehit edilen

öğretmen Erol Ercan’ın Bartın’da yaşayan ailesi, 24 Kasım Öğretmenler Günü’nü her yıl olduğu gibi yine buruk geçirdi.

Mardin’in Savur ilçesinde 1994 yılında şehit olan öğretmen Erol Ercan’ın şehit olmadan önce yazdığı mektup, ailesine şehit olduktan 1,5 ay sonra ulaştı. Bartın’ın Ulus ilçesi Kumluca beldesinin Döngeller köyünde yaşayan ailesi, 24 Kasım Öğretmenler Günü’nü her yıl buruk geçiriyor. Oğlunun şehit oluşunun üzerinden 18 yıl geçmesine rağmen her yıl 24 Kasım Öğretmenler Günü’nde daha dün şehit olmuş gibi hatırladığını belirten 70 yaşındaki Ayşe Ercan, “Oğlumu büyük zorluklarla okuttum. Kümesten horoz, tavuk sattım o şekilde okuttum. Bir gün tarlaya giderken yan tarafımızdaki komşumuz ‘Ayşe abla nereye gidiyorsun’ dedi. Bende tarlaya gidiyorum dedim. Bana ‘Gitme akşam olacak, duydun mu Erol kaza yapmış’ dedi. Bende sen onu öldü desene dedim. O anda zaten yıkıldım. Komşular televizyondan görmüşler. Görevine başladıktan sonra bize mektup yazmış, şehit olduktan 1,5 ay sonra mektubu geldi. Allah kimseye bu acıyı yaşatmasın” dedi.

Şehit öğretmenin ağabeyi Recep Ercan ise, “Kardeşim köyümüzün tek üniversite mevzunuydu. Üniversiteyi bitirdikten sonra Mardin’in Savur ilçesinde göreve başladı. Orada 1,5 aylık öğretmen iken şehit edildi. Üzerinden 18 yıl geçti. Halen bu acıyı atamıyoruz. Yeni rahata kavuşacak derken şehit edilmesi bizi derinden üzdü. Ara sıra konuşurduk. Kimseyi tanımadığını, güvenemediğini söylerdi. Bende köy muhtarı, okul müdürü ve aşiret ağaları ile birlikte durması gerektiğini, o zaman bir zarar gelmeyeceğini söyledim. Bir süre sonra okul müdürü ile birlikte gezmeye başlamışlar. Orada dört öğretmen varmış. Maaş alacakları bir gün hepsi müdürün arabası ile Mardin’e gitmişler. Dönüşte önleri teröristler tarafından kesilmiş. Araç ateşe verilerek yakılmış. Sonra dört öğretmeni de ormanlık bir alana getirerek öldürmüşler. Şehit olmadan önce bize mektup yazmış. O mektup bize şehit olduktan sonra ulaştı” diye konuştu.

5 Kasım 1994 yılında şehit olan Bartınlı öğretmenin yazdığı mektup şöyle:

''Saygıdeğer babacığım ve anneciğim. Benim için üzülmeyin olur mu? Ben çok iyiyim. Buradaki rahatım da iyi, 2 bin kişilik bir köydeyim. İlçeye çok yakın. Keçi deresinden Kumluca gibi. Köy gayet sakin, köyün ortasından bir çay akıyor. Çayın iki tarafında kavak tarlaları ve bahçeler var. Köy Arap köyüymüş. 4 tane şıh denilen bir adamlar var, onlar sayesinde köyde pek olaylar olmuyormuş. Okulda 15 öğretmen varız. Bana birinci sınıfları verdiler. Çocukların bazıları Türkçe biliyor, bazıları hiç bilmiyor, sadece Arapça biliyor. Okulun lojmanı yokmuş. Köyün içerisinden bir ev tuttum. Bu mektubu da anca yazabildim. Eve taşınmadan önce bir öğretmen arkadaşın evinde kalıyordum. Eve eşya olarak bir tane çekyat, bir tane masa, 4 tane sandalye, bir kilim aldım. Birkaç tane eksikliklerim var, onları da ilerde yavaş yavaş tamamlarım. Babacığım aylığımı aldım ama hemen para gönderemedim. 6 milyon lira gönderiyorum. 1 milyon lirasını harçlık yaparsın. Televizyonda haberlerde söylüyorlar, öğretmenleri de öldürüyorlar. Siz benim için dua edin, ben de biraz dikkatli olurum, Allah’ın izniyle hiçbir şey olmaz inşallah. Keçi deresine telefon edin diye Ankara'ya telefon etmiştim. Belki haber almışsınızdır. Bundan sonra da fırsat buldukça ben haber yollamaya çalışırım. Benden haber alamazsanız merak etmeyin olur mu? Devamlı mektup yazamam, okunur belki. Devamlı telefon da edemem. Nizamettin’e mektup yazamıyorum. Ona yazın kusura bakmasın. İki üç ay sonra parası bitmeye başlayınca ben size gönderirim, siz de ona gönderirsiniz. Elamlara gelince beni soran herkese selamı var. Rahatı da iyiymiş, aylığını alınca bize para gönderdi deyiverin. Sizlerin de hepinize ayrı ayrı selam eder, ellerinizden öperim. Haber, mektup alamazsanız merak etmeyin.”

Acılı Ercan ailesi, her yıl 24 Kasım’da yaptıkları gibi bu yılda oğullarının mezarlığına giderek dua etti.