Atletizm branşlarında hız, dayanıklılık, kuvvet, çeviklik ve denge gibi özelliklerin tümünün bulunduğu ancak belirli bir türde uzmanlaştığı farklı disiplinler yer alır. Atletik performans azami değerlerin başlangıç kabulüyle başlar. Yani tüm atletler için belirli fiziksel ve zihinsel yeterlilikler mevcut olmalıdır. Atletizmde profesyonelleşme ve uzmanlaşma süreci ise spesifik bir fiziksel özelliğin diğer yeti ve yeteneklerle desteklenmesi üzerinedir. Bu atletizmin branş ve disiplerinin de alt kollara ayrılmasını sağlamaktadır.
Atletizmin 4 temel direği arasında koşma yer alır. Uzun mesafe koşusu yapı olarak yüksek kuvvet ve dayanıklılığın zirvede aldığı branşlar arasındadır.
Atletizmde uzun mesafe koşuları belirli ve uzun bir mesafeyi mümkün olan en kısa sürede geçilmesi üzerine düzenlenen yarışlardır. Olimpik uzun mesafeleri koşuları arasında 5.000 metre, 10.000 metre ve maraton koşuları (42,35km) yer alır. Uzun mesafe koşuları aerobik türdedir. Aerobik spor dalları oksijenli anlamına gelen dayanıklılık ve kardiyovasküler gelişimin ön planda olduğu alanları içerir. Uzun mesafe koşularında da enerji yönetimi, kas dayanıklılığı, nefes ve nabız kontrolü gibi süreklilik içeren fiziksel kapasite çalışmaları yapılmaktadır.
Uzun mesafe koşucularının yarışma şartları oldukça zorlayıcıdır. Öncelikle ayırt edici bir tanı olarak uzun mesafe koşularını birebir antrenman etmek yıpratıcı bir süreçtir. Bu yüzden koşucuların antrenman evreleri çoğu zaman daha kısa mesafelerde gerçekleştirilen performans simülasyonlarından oluşur. Yani bir kısa mesafe koşucusunun 100 metreyi antrenman şartlarında sürekli tekrar edebilmesi ile maraton koşucusunun 42 km mesafeyi tekrarlaması arasında antrenman yoğunluğu açısından farklar mevcuttur. Uzun mesafe koşuları için sistematik hazırlık evresi kısımlara ayrılabilmektedir.
Uzun mesafe koşusu fiziksel ve zihinsel bir süreçten geçer. Öncelikle beslenme ve enerji yönetimi önemlidir. Uzun mesafe koşucularının glikojen depolarını doldurmaları, elektrolit ve su dengelerine özen göstermeleri gerekir. Uzun mesafe koşusu yapılırken tempo çok önemlidir. Koşucular koşu tempolarını yarışın genelini düşünerek belirler. Belirli anlarda rakiplerine karşı geri düşme durumunda sakin kalmayı ilke edinirler. Çünkü uzun mesafe koşuları anlık değildir ve öncelikli olan yarışın sonuna varabilmektir.
Yarış boyunca nefes ve ritim belirleyici faktördür. Aerobik bir tür olması da nefes kontrolünün merkezde yer almasını sağlar. Nefes almak otomatikleştirilir. En verimli teknik, 2 adımda nefes alıp 2 adımda vermek (2:2 ritmi) sistemidir.
Diyaframdan derin nefes almak, oksijen kullanımını artırır ve kas yorgunluğunu geciktirir. Çünkü uzun mesafe koşularında temel odak noktası enerjinin korunmasıdır. Bu amaçla vücut duruşu göğüsten hafif eğik ve vücut rahat konumdadır. Omuzlar gevşek tutulur ve kollar ritmik olarak sallanır. Adımlar da enerji yönetimini destekleyecek şekilde sabit bir uzunlukta ritmik olarak atılır ve uzun tutulmaz. Denge ve kontrol altında uzun mesafe koşuları gerçekleştirilir.
markasıdır.
Haber Gönder
