Bu muydu Altın Nesil? Bu muydu İrfan Ordunuz?

Gündemi hükümet-cemaat gerilimi meşgul ederken başka konularda yazmaya fırsat kalmıyor, memleketin tek meselesi buymuş gibi sadece bu konuda yazmak beni rahatsız ediyor. Üstelik yazdıklarımızdan rahatsız olanlar mutlaka olacaktır, bunun da farkındayım. Yazılarımı beğenmeyenler, yetersiz, kalitesiz, alakasız bulanlar da olabilir. Yandaş-yalaka diyenlerde çıkabilir. Neticede yazdığım yer tirajı bir milyon eksi bir olan gazete köşesi değil, bende fildişi kulesinde göbeğini kaşıya kaşıya asistanlarının yardımıyla üç satır yazıyı binlerce liraya satan, televizyondan televizyona transfer olan gazeteci tayfasından değilim.

Okurlarımın eleştirilerini yapıcı da olsa yıkıcı da olsa dikkate alıyorum. Bu yazarlık noktasında beklentilerimin yüksek olmasından değil, beni okuyan kişilere duyduğum saygıdandır. Basılı medyada ve internet medyasında binlerce yazar varken beni bu köşede okuyan insanlar saygıyı hak ediyordur. Üstelik sosyal medyada ve haber sitelerinde hakkımda yorum yazacak ve yazılarımı paylaşacak kadar dikkatli okurlarım varsa ne mutlu bana, yorum ister olumlu, ister olumsuz olsun fark etmez. Okumayı sevmeyen bir toplumda, benim değersiz yazılarımı okuma ve üstelik eleştirme zahmetine giren insanlar takdiri hak ediyordur diye düşünüyorum.

Neyse gelelim gündeme...

Hakimler, savcılar, polisler, müdürler ortalık harman yeri. Yolsuzluk-rüşvet operasyonu adıyla başlayan sürecin paralel darbeye doğru evrilişini izlediğimiz bugünlerde, at izinin it izine karışmasıyla oluşan algı bunalımı milletimizde faili meçhul yaralar açmaktadır. Değerler talan edilmekte, kutsallar yıpranmaktadır. Kime güveneceğini şaşıran milletimizin savrulmasını keyifle izleyenler, çözüm aramayanlar hatta baltalayanlar, ufak menfaatleri için büyük yaralar açanlar, fitneyi körükleyenler, devlete batan gemi nazarıyla bakıp rant koparmaya çalışanlar ortalıkta cirit atmaktadır.

Defalarca yazdım, ortada yolsuzluk, hırsızlık, rüşvet varsa yapanlar cezalarını çeksinler. Bu konuda herkes hemfikir. Lakin devlette paralel oluşum varsa ve bu oluşum hükümeti devirmeyi amaçlıyorsa, devleti bile bile milyarlarca dolar zarara sokuyorsa, yardım taşıyan TIR’ı durdurup “Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti el-kaide terör örgütüne silah gönderiyor”, “el-kaide militanlarını polis yakaladı, hükümet serbest bıraktı” diye iftirada bulunup devletini terör devleti gibi göstermeye çalışıyorsa, İzmir de kapanan dosyalar ısıtılıp tekrar ortaya sürülüyorsa, HSYK tekrar eski formuna kavuşturuluyorsa, bunu yapanlar da cezalarını çeksinler. Ama bu konuda herkes hemfikir değil, böyle söyleyince zıplayıveriyor birileri...

Yolsuzluk suçsa, hükümeti devirme girişimi de suçtur. Rüşvet suçsa, devletinin itibarını zedelemekte de suçtur. Hırsızlık suçsa, vatana ihanet de suçtur, üstelik daha büyük suçtur. Tencere dibin kara, senin ki benden kara vaziyeti budur işte. Kimse kusura bakmasın! Senin suçun suç, benim suçum masum. Var mı böyle bir adalet?

At gözlüklerinizi atın bir kenara...

100 Milyar dolar rüşvetten bahseden keçi sakallı tetikçi köşe yazarları, 1 Milyon avrolara kadar düştüler bugün. “Dershanemizi kapatma, yer değiştirmeleri durdur, sizi rahat bırakalım” şeklinde özetlenen mektup, olanları sahiplenme anlamına gelmiyor mu? “Seçim öncesi çıkarılan yolsuzluk haberleri komplo anlamına gelir” diye akıl veren başköşe yazarı gazetesini dizginleyemiyor bugün.

Yukarıda filler tepişirken, olan alttaki masumlara oluyor. Hükümete savaş açanlar temsil ettikleri insanları zor durumda bırakıyorlar. Masum öğretmen okulunda dışlanıyor, memur dairesinde, esnaf dükkanında, masum öğrenci okulunda dışlanıyor. Koca karıyı dışlıyor, baba evladı.

Utanmıyor musunuz yaptıklarınızdan, yazdıklarınızdan, bu millete izlettirdiklerinizden? Hırs bu kadar mı gözlerinizi kör etti, göremiyor musunuz sebep olduğunuz rezaleti? Nerede o hoşgörü, eğitim, hizmet, kardeşlik? Bu muydu altın nesil, bu muydu irfan ordunuz?

Yazıklar olsun!