BİZE ULAŞIN
6 Şubat depreminin ardından tam 1 yıl geçti ama acılar hâlâ ilk günkü kadar taze... Geride kalanlar acılarını yaşarken bir yandan da hayata tutunmaya çalışıyor. Uzman Klinik Psikolog Gökhan Çınar sunduğu Katarsis X-TRA programında depremde annelerini, babalarını, çocuklarını, sevdiklerini kaybedenleri konuk etti.
Gökhan Çınar'ın belki de yaptığı en zor programdı bu. Zor anların yaşandığı yayında Nehir Karakuş deprem sabahı yaşadıklarını, annesini ve babasını bulmak için yaptıklarını anlattı.
"Bir insan bu dünyada ne kaybedebilirse hepsini kaybettim" diyen Nehir Karakuş "Sabahı nasıl sabah ettiğimi bilmedim bir sene geçirdim" ifadelerini kullandı. Nehir Karakuş deprem günü yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:
"Ev arkadaşım bana 5 saattir sizinkilere ulaşmaya çalışıyorum dedi, yola koyuldum 29 saat sürdü. Evimin sınırına girdiğimde koşmaya başladım, kafamı kaldırdığımda doğduğum 23 yılımı yaşadığım apartman yıkılmamıştı tuzla buz olmuştu. Saatlerce bağırdım, günlerce bağırdım... Hipotermi geçirdik, ben bağırmaya devam ettim hiç kimse yoktu Gökhan Bey... Ben vinç getirtemedim çok öfkeliyim... 6 gün...
Bana battaniye ile sarılı 6 günlük 3 tane ceset verdiler elime... Ben ben o apartmandan neden 15 tane ölü çıkardım, ben neden birini yanımda tutamadım? Bana bunu birinin açıklamasını yapabilmesi mümkün mü?"
Yaşadıklarını anlatırken zor anlar yaşayan Nehir Karakuş anne babasının cesedine ulaştıktan sonra yaşananları anlatırken tüyleri diken diken etti. Nehir Karakuş konuşmasına şöyle devam etti:
"Benim ailemi Ordu'dan kalkıp gelen insanlar kurtardı, onlar AFAD ekibi değil onlara çok şey borçluyum bana beden verdiler en azından. Ben babamı teşhis etmek zorunda kaldım, yaşadıklarımın yasını tutuyorum ben babamı teşhis etmek zorunda kaldım. Babam annemle ablamı korumak için üstlerine siper olmuş annemle ablamı ameliyat izlerinden tanıdılar çünkü tanınacak hallerde değillerdi ve dediler ki nehir babandan emin değiliz. Birinci derece yakın olduğun için görmemen lazım! Hayır dedim... Kaldırdılar battaniyeyi böyle bakıyorum çabuk diyorlar mezarlıkta yer kalmadı cesetler çok koktu götürmemiz lazım yetişmemiz lazım yollar kapalı, tanıyamıyorum...
