Tarihsel olarak, güvenlik gerekçesiyle bir halkın ya da bir grubun yaşam sürdükleri bölgelerden göç ettirilmesini ifade etmek için tehcir kelimesi kullanılmıştır. Tehcir zaman içinde geliştirilerek Osmanlı döneminde kanuni yaptırımlarla da uygulanmıştır.
Osmanlı Devleti döneminde tehcir Kanunu devletin güvenliği ve bekası için özellikle 1915 yılında uygulanmaya başlanan bir kanuni düzenlemedir.
:Resmi adı "Sevk ve İskân Kanunu" olan Tehcir Kanunu, Osmanlı Devleti tarafından 27 Mayıs 1915 tarihinde çıkarılmış ve 1 Haziran 1915 tarihinde yürürlüğe girmiştir.
Tehcir Kanunu Osmanlı devletinde 1915 yılının mayıs ayında çıkartılmıştır. 27 Mayıs 1915 yılında Birinci Dünya Savaşı’nın devam ettiği süreçte uygulamaya başlanan bu kanun Osmanlı Devleti'nin de içinde bulunduğu askeri ve siyasi koşullar açısından da önemli bir dönemde gündeme gelmiştir.
Tehcir Kanunu'nun uygulanmasının ardında çeşitli temel amaçlar yatmaktadır. Bu amaçlar şunlardır:
Savaş sırasında devletin doğu sınırlarında Rusya ile çatışmalarda Ermenilerin onlarla iş birliği yaptıkları ortaya çıkmıştır. Bu durumun da Tehcir Kanunu'nun çıkartılmasında etkili olduğu bilinmektedir.