Sporun doğasında tutku olduğu kadar sporcunun iç dünyasına olan bir arayış da mevcuttur. Spor insanın kendisinin sınırlarını test etmesidir. Öz farkındalığın atletik performansla buluşmasıdır. Bu sebeple spor branşları zaman ve mekandan bağımsız çeşitlenebilir. Spor yarışmaları bireysel ve takımca yapılabildiği gibi rekabet de rakibi geçmekle sınırlı değildir. Birçok rekor sahibi için bir sonraki hedef kendisinin en iyi versiyonuna evrilmek olabilmektedir. Dağcılık sporları da bu tanıma son derece uygun branşlardır. Doğayla iç içe bir ortamda insan doğasının sınırlarına ulaşmak hedeflenir.
Sporun türlerine göre mekanları değişebilmektedir. Bu bazen yüksek prodüksiyonlu arenalar olabileceği gibi bazen de açık alan mekanları olabilir. Bu konuda dağcılık bir anlamda dünyanın en büyük açık spor salonu gibidir. Dağcılık, sporcular tarafından dağ sınıfında sayılan coğrafi yüksekliklerde belirlenen hedeflere göre yapılan spordur. Bu hedef; sporcunun tutkusu, tarihteki önemi, ekibin ortak arzusu veya insanlığın ortak mirası olabilir.
Dağcılık yüksek adrenalin içerir. Rekabet koşulları bireysel hedefler üzerinden şekillenir. Ancak ortak arzu bir sonraki sınırı belirlemektir. Dağcılık sporcuları her başarıda birbirinden ilham alma noktasında birleşmektedirler. Öte yandan dağcılık genel bir tanım olup alt türlere ayrılmaktadır.
Dağcılık türüne, hazırlığına ve hedeflerine göre kendi içerisinde çeşitlenmektedir. En yaygın türlerden birisi patikalar ve orta zorluklarda yapılan "doğa yürüyüşleridir (hiking). Doğa yürüyüşlerinin daha uzun süreli ve zorlu parklarda yapılanlarına "trekking" denilmektedir. Trekkinglerde ekipman kullanımı daha fazladır ve kamp yapılması gerekebilir.
Dağcılık içerisinde tırmanma gerektiren türlerde "Alpinizm" yüksek irtifa dağcılığı olarak bilinir. Zirve hedefi olan dünyanın en zor tırmanışlarıdır. Profesyonel seviyede ekipman kullanımı gerektirmektedir. Risk oranı yüksek olmasına karşın elit seviyede dağcılık branşı olma özelliği taşır.
Alpinizm kadar kapsamlı olmayan tırmanışlar ise; önceden sabitlenmiş emniyet noktalarıyla yapılan "sportif tırmanışlar" ve kaya bloklarına ip kullanmadan tırmanılan kısa mesafeli "bouldering" tırmanışlarıdır. Türü ne olursa olsun dağcılık eğitim ve ekipman açısından profesyonel seviyede donanıma sahip olmayı gerektirir.
Dağcılıkta gerekli ekipmanlar bir düzene göre sıralanmalıdır. Tırmanış anı başlayıncaya dek kontrollerin sürekli yapılması önemlidir. Öncelikle hava koşullarına karşı termal içlik, su ve rüzgar geçirmez mont gibi katmanlı giysi sistemine sahip olmak gerekir. Bu sistem içerisinde hareketi kolaylaştıran dayanıklı dağcılık pantolonu, tırmanış botları ve şapka/eldiveni de içermektedir. Çünkü irtifa arttıkça hava koşulları aniden değişmeye müsaittir.
Tırmanış ekipmanları ise dağcılığın kalbinde yer alır. Bu ekipmanlar tırmanış için özel olarak tasarlanır. Hem kullanışlı hem de dayanıklı olması hedeflenmektedir. Temel ekipmanlar arasında ip, emniyet kemeri (harness) , emniyet noktalarını bağlamak için "karabina", dağcılık için özel üretilen emniyet aletleri ve kask yer almaktadır. Dağcılık tırmanışlarının üçüncü aşaması da kamp ekipmanlarıdır. Uzun tırmanışlar ve ani değişen hava şartlarına karşı kamp yapmak tercihten ziyade zaruri olabilir. Standart kamp ekipmanları arasında; çadır, taşınabilir ocak, uyku tulumu ve enerji açısından zengin yiyecekler yer almaktadır.
markasıdır.
Haber Gönder
