Anneliğin ne anlama geldiğini anlamak için çevremiz bakmamız yeterli. Her annenin evladı için nelere katlandığını görmek için sadece birkaç hikaye dinlemek yetiyor. O hikayelerden biri de İzmir’in Karşıyaka ilçesinde oturan 28 yaşındaki Ceylan Baştu’ya ait. Fedakar anne, doğuştan bedensel engelli 7 yaşındaki ikinci sınıf öğrencisi oğlu Kaan Mete‘yi okulunda da yalnız bırakmıyor. Yeni doğan bebeğini de yanına alarak her gün oğlunun okuluna gidiyor, teneffüslerde oğlunu bahçede oynatıyor.
Engelli oğlu okusun diye yaptığı fedakarlık gözleri yaşarttı!
Anneliğin ne anlama geldiğini anlamak için çevremiz bakmamız yeterli. Her annenin evladı için nelere katlandığını görmek için sadece birkaç hikaye dinlemek yetiyor. O hikayelerden biri de İzmir’in Karşıyaka ilçesinde oturan 28 yaşındaki Ceylan Baştu’ya ait. Fedakar anne, doğuştan bedensel engelli 7 yaşındaki ikinci sınıf öğrencisi oğlu Kaan Mete‘yi okulunda da yalnız bırakmıyor. Yeni doğan bebeğini de yanına alarak her gün oğlunun okuluna gidiyor, teneffüslerde oğlunu bahçede oynatıyor.
Örnekköy Mahallesi’nde yaşayan Ceylan ve Barış Baştu çiftinin ilk çocukları Kaan Mete, bedensel engelli dünyaya geldi. Bacakları tutmayan, gözleri görmeyen ve ellerini tam olarak kullanamayan çocuklarının sağlığına kavuşması için mücadele eden Baştu ailesi, çabalarının karşılığında az da olsa yol kat edebildi.
Aile, tedavilerle bacakları az da olsa gelişen ve görmeye başlayan Kaan Mete’nin geçen yıl okula başlamasının sevincini yaşadı.
Evladına bebek gibi bakan anne Ceylan Baştu, her gün, oğlunun eğitim gördüğü, evlerine yürüyerek 10 dakika uzaktaki Gülsafa Firdevs Kapancıoğlu İlkokuluna gidiyor. Bu yıl dünyaya gelen bebeğini de yanına alan fedakar anne, oğlu Kaan Mete‘yi yalnız bırakmamak için gün boyunca okulda kalıyor.
Ders sırasında bebeğiyle ilgilenen anne, teneffüslerde ise Kaan Mete’yi dışarı çıkarıp oynatmaya çalışıyor. Ceylan Baştu, okul bitiminde ise çocuklarını alıp evinin yolunu tutuyor.
Ceylan Baştu, “ilk başlarda oğlumuzun durumuna çok üzüldük. Doğar doğmaz ‘Solunum yetersizliği nedeniyle 72 saat bekleyeceğiz, yaşamayabilir. Çok ümitlenmeyin.’ dediler. Çok şükür 72 saati atlattık. 3 aylık olunca, doğuştan görme engelli olduğunu söylediler.
