Ben artık Gurur'un annesiyim. Orhan Bey de babası. O bize ne zaman ihtiyaç duyarsa yanında olacağız o bana Oya'mın emaneti. Çok seviyorum Gurur'u, harika bir çocuk inanmak istemiyorum bu olanlara bunları konuştuğuma bile inanmıyorum.
Bir gün önce konuşuyorsun, şakalar yapıyorsun bir gün sonra olanlar çok acı. İlk Gurur beni aradı 'annem rahatsız hastaneye götürüyorum' dedi. Hemen hastaneye koştuk. Gurur'un yanına. Baktım biraz halsiz gibiydi ama kötü değildi. Biraz şaka yaptım ona elini tutum o da benim elimi tutu o anda felçli değildi. O an da yoktu bir şeyi. Seni çok seviyoruz her şey çok iyi olacak dedik. O şekilde uğurladık ameliyata.
Umudumuz çok yüksekti hiç beklemediğimiz bir şey oldu. Hiç beklemiyorduk. Doktorlar 'iyileşecek durumu iyi' diyecekler diye bekledim.
'GURUR HİÇBİR ZAMAN YALNIZ KALMAYACAK'
Oya benim için candı, kardeşimdi her gün konuşuyorduk. Oya pırlanta gibi bir kalbi olan kimseyi kırmayan ve kırılmayan, darılmayan içine atan bir insandı.Çok hassastı Oya. Çok iyiydi, herkese koşar, kimin cenazesi varsa koşar kimin ihtiyacı var oradaydı. Oya çok farklıydı.Gurur hiçbir zaman yalnız kalamayacak. Gurur'un can arkadaşları var. Günlerce hastane de kalan arkadaşları var. Gurur hiçbir zaman yalnız kalamayacak.
Oya çok yoruluyordu. Sabah çok erken kalkmak kolay iş değildi. O yorgunlukla verdiği sözlerini de tutan bir insandı. Oya'mız pamuğumuz gitti. Yüce rabbim rahmetini onun üzerinden eksik etmesin. Artık sözler bitti. Allah rahmet eylensin. İyi bir insanmış ki Allah ona bunları nasip etti.
markasıdır.
Haber Gönder
