Nerede Zico, nerede Aragones!

Zico ile Aragones'in çalışma prensipleri, futbolcularla ilişkileri, antrenman sistem ve felsefeleri birbirine taban tabana zıt...

Fenerbahçe niye kötü gidiyor? Herkes bu sorunun yanıtını ararken, biz de olaya teknik direktör penceresinden bakalım dedik. Zico ile Aragones’in sistem ve felsefelerini karşılaştırdık. Ve ortaya ilginç bir sonuç çıktı; İki hocanın her şeyi birbirine taban tabana zıttı.

1- Hazırlık maçları konusu... Aragones, Avusturya kampında 3, İstanbul’da 1 olmak üzere sadece 4 hazırlık maçı oynattı takımına. Lig başlayınca böyle bir şeye ihtiyaç duymadı. Oysa Zico, PAF takımıyla neredeyse ayda 2 kez maç oynatıyordu oyuncularına. Brezilyalı hoca, bunun dışında Kocaeli, Karşıyaka, Pendik gibi takımlarla da maç yaptırmıştı takımına. Bunun en önemli nedeni, forma giyemeyen veya sakat oyuncularının son durumunu görmekti. Aragones ise böyle bir şeye şimdiye kadar hiç ihtiyaç duymadı.

2- İdman performansları... Zico, oyuncularının maç performanslarını gözönünde bulunduruyor, bir sonraki hafta tercihini buna göre yapıyordu. Aragones ise idman performanslarına göre davranıyor. Böyle olunca da, örneğin bir önceki sınavda çok iyi oynayan Kazım, idmanlarda performans düşüklüğü gösterince formasını kaptırıyor. Sakatlıkların çokluğunda futbolcular idmanlarda yeni sakatlık yaşatmamak için gerçek mücadelelerini de ortaya koyamıyor.

3- Çalıştırma sistemi... İspanyol hoca, takımı daha çok 2’li 3’lü gruplara ayırarak antrene ediyor. Zico ise genelde takım çalışması yaptırırdı. Son iki sezonda sürekli birlikte idman yapan futbolcular; yanındaki, önündeki, arkasındaki arkadaşının ne yapacağını adeta ezberlemişti. Örneğin Gökhan, Deivid’e gözü kapalı pas atabilecek durumdaydı. Oysa şu anda savunma, orta saha, forvet birlikte çok az çalıştığından pas trafiği adeta kilitlendi.

4- Futbolcularla iletişim... Zico, futbolcularına arkadaş gibi davranıyordu. Sarı-Lacivertliler, Brezilya usulü doğum günü kutlamasında hocalarının başında yumurta kırmaktan bile çekinmiyor ancak buna dayanıp asla saygısızlık yapmıyordu. Aragones ise tam aksi bir tutum içinde. Onun için öncelikle disiplin önemli. Zico, oyuncularıyla birebir görüşüp gerekli uyarıları yaparken; Aragones ise idmanda herkesin ortasında bir futbolcuya fırça atmaktan kaçınmıyor.

5- Yardımcı hocalar... Brezilyalı hocanın özellikle Avrupa’daki eli ayağı antrenör Önder Özen’di. Tüm rakipleri izleyen Özen’in görüşlerine ve hazırladığı raporlara büyük önem veren Zico, taktiklerini bu doğrultuda belirliyordu. Sonuç; Devler Ligi’nde çeyrek final oldu. Yerli hocalar içinde görevde kalan tek isim Özen oldu. Ancak genç hoca, ortalarda fazla görünmüyor ve idman sahasına bile çıkmıyor. Aragones’in, onun görüşlerine pek fazla önem vermediği de hep dile getiriliyor.

İki hoca böyle taban tabana zıt olunca, futbolcuların yaşadığı sıkıntıyı düşünün artık. Yani kolaysa alış...