2015'te 4chan forumlarından yayılan [
The Fappening](https://eksisozluk.com/the-fappening--4527670) ile büyük çoğunluğu Hollywood yıldızlarından oluşan ünlülerin çıplak fotoğrafları internete yayıldı. Zaten internette porno ve erotik içeriklere ulaşmak çok kolayken Playboy'un çıplak içeriklerini internet çıplaklığından farklı kılan özelliklerinden biri, ünlüleri sayfalarına konuk etmesinin de artık pek anlamı kalmadı. Tabii ki, The Fappening'e kadar birçok kez ünlülerin çıplak fotoğraflarının internete sızdığına şahit olmuştuk fakat görünen o ki The Fappening'e Playboy'un son 5 yıl içinde küresel satışlarındaki % 50'ye varan düşüşü de eklenince dergi radikal bir karar alıyor ve 2016'dan itibaren sayfalarında çıplak modellere yer vermeyeceğini açıklıyor.
60 yıldan uzun bir süre Playboy'un alametifarikası olan çıplaklık 2016'yla birlikte tarihe karıştı. Mart sayısıyla birlikte poşetlerden çıkan Playboy'un yeni kapak tasarımı ve kapak modeli, içeriklerimizden birisinde kendisine yer verdiğimiz Sarah McDaniel derginin yeni yayın politikası hakkında bir fikir veriyor. Çıplaklığı tarihin tozlu raflarına kaldıran Playboy hem seçtiği kapak modeli hem de kapak tasarımında Snapchat arayüzüne verdiği referansla dijital dünyanın içine doğmuş Y ve Z jenerasyonlarını hedefine koyuyor. Dergi bu tavrıyla yeni jenerasyon gençlerin de merkezindeki çevrimiçi kültürü merkezine aldığını gösteriyor.
Bundan birkaç sene önce basılı medyanın dijital medya üzerinde etkisi daha fazlaydı. İnternet kullanımının son birkaç yılda yaygınlaşmasıyla trend setting artık basılı medya ikonlarından internet ve sosyal medya fenomenlerine geçti. Kitlelere ulaşmanın çok daha rahat olduğu internette, doğru pazarlama ve pr stratejileritle Sarah McDaniel gibi internet ünlüleri de en az Victoria's Secret modelleri ya da Hollywood yıldızları kadar gençlerin radarlarına girmeye başladı. Playboy dergisinin Mart 2016 sayısı Playboy'un yayıncılık alanındaki bu değişimi yayın politikasına başarılı bir şekilde eklemleyebileceğini gösteriyor. Sözün özü, Playboy'un yeni yayın politikası ve tasarım değişikliği kararı almasında internet çıplaklığından çok daha öte sebepler, hatta gereklilikler var.
Playboy'un kreatif direktörü Mac Lewis 2015 Ekim'de Playboy'un yayın politikasındaki değişkiliği açıkladıklarında "saçmalamayın, ne b*k yediğinizi sanıyorsunuz" minvalinde mesajlar aldığını söylüyor. Sonuçta 1953'te Marilyn Monroe'nin poz verdiği ilk sayısından itibaren çıplaklık derginin satmasını sağlayan en önemli özelliklerinden biriydi. Ta ki internet çıplaklığı normalleştirene kadar. ABD'li müzisyen John Meyer 2012'de Playboy dergisinde yayınlanan bir röportajında internet pornosuyla ilgili görüşlerini şu sözlerle açıklıyor: "bazı günler daha yataktan kalkmadan 300 vajina görüyorum." Playboy'un CEO'su Scott Flanders ise The New York Times'e çıplaklığın artık geçmişe ait bir tabu olduğunu, çekiliğini yitirdiğini söylüyor.
Bugünün yetişkin içeriklerini tüketen kesim daha çok *[**C-Heads
](http://www.c-heads.com/) veya [Adult*](http://adult-mag.com/) gibi bağımsız yayınlarda yer alan yetişkin içeriklerindeki yaratıcılığı talep ediyor. Adult'un kurucu editörü Sarah Nicole Prickett "alt beden ve üst beden organları, beyin ve cinsel organ arasındaki dualizmden hoşlanmıyorum" diyor ve ekliyor: "hepimiz sexting'den haberdarız ve bu ayrımın yapılmaması gerektiğini biliyoruz; fakat bu kültürde bu bağlantının görünür olduğunu düşünmüyorum."
C-Heads websitesi okuyucuyu böyle karşılıyor.
Prickett'ın kültür derken kast ettiği Penthouse, Hustler ve Playboy gibi basılı dergiler. Adult 2012'de yayın hayatına başladığında kendini bu tarz dergilerin karşısında (bu dergilerin antitezi olarak) konumlandırıyor. Çıplaklığın yanında modern cinselliğin farklı yönlerini keşfeden makaleler ve denemelere de yer veriyor. Bunlara ek olarak Adult'un içeriğinin büyük bölümü kadınlar tarafından üretiliyor. Benzer bir durum C-Heads için de geçerli. Bu tarz dergiler pornografik yayınlardan ziyade sanat&tasarım yayınlarını anımsatıyorlar.
Yukarıda da bahsettiğimiz gibi Playboy'un yayın politikası ve tasarımındaki değişimin tek nedeni okuyucu kitlesinin değişimi değil. Kitlenin değişiminin körüklediği, satış rakamlarındaki hızlı düşüş. Bu iki etken bir araya gelince köklü bir değişim şart oluyor. Playboy'un aldığı bu karar marka algısını da kökünden değiştirecek bir operasyona dönüşüyor. Ocak/Şubat 2016 sayısında hiç çıplaklık olmasa da modeller çoğu zaman pek de giyinik sayılmazlar. Bununla birlikte eski Playboy'a ait birçok içerik ve tasarım elementinin ya olduğu gibi kaldırıldığını ya da yeniden düzenlendiğini görmek mümkün. Lewis yenileme sürecini şu sözlerle anlatıyor: "kemikleşmiş birçok şeyi sökerek, bunları yenileyip nasıl tekrar biraraya getirebiliriz diye düşündük; çıkan fikirler sayesinde okuyucu da açtığımız temiz sayfayı görmeye başlıyor."
Lewis ve ekibi olabilecek en etkili minimalist görünümü yakalamak için 10 farklı tasarım çalıştı. Tasarımın nihayi hali ise Mart 2016 sayısıyla ortaya çıktı. Lewis tasarımdaki en radikal değişikliklerden birinin Playboy'un yıllardır kullandığı hemen hemen her içerikte farklı yazıtipi kullanımının rafa kaldırılması olduğunu söylüyor.
Leslie and Susan Gonda Disiplinlerarası Beyin Araştırma Merkezi Kognitif Sinirbilim Labratuvarı Müdürü Moshe Bar yeni tasarımın bir hayli rahatlatıcı göründüğünü belirtiyor. Henüz gelişmeye başlayan nöro-estetik alanında uzman Bar'ın araştırmaları dahil, bu alandaki birçok araştırma insanların kıvrımlı hatları (bu bir insanda da olabilir bir bina veya herhangi bir objede de) daha çekici bulduğunu ortaya koyuyor. Bar dergi tasarımı ile ilgili bir araştırma yapmamış olsa da insanların karmaşıklığa karşı tepkileriyle ilgili çalışmaları bulunan bir araştırmacı. Bar bir şeyin aşırı sadeliğinin onu sıkıcı yaptığını, karmaşıklığının ise ondan keyif almayı zorlaştırdığını söylüyor ve ekliyor: "anahtar kelime dağınıklık." Playboy'un dağınıklıktan kurtulup kaos ve sadelik arasındaki dengeyi bulmasının okuyucunun keyfini üst düzeye çıkaracağı düşünülüyor.
Derginin kullanmaya başladığı yeni yazıtipi de okuyucuya yeni imajın algısını olabildiğince güçlü yansıtacak şekilde ele alınıyor. Yazıtiplerinin insanlarda uyandığıdığı duygularla ilgili yaptığı deneylerle tanınan grafik tasarımcı Sarah Hyndman Playboy'un yeni yazıtipinin, kullanılan negatif alanın da etkisiyle çok daha prestijli, zarif ve zengin göründüğünü söylüyor. Glory Hazel, Lui ve 25 gibi erotik yayınlar da yazıtiplerinde benzer stratejiler kullanıyor.
Playboy Mart 2016 Playmate'si Dree Hemingway
Tasarım alanındaki yenilikler bu yöndeyken... Tabii, işin bir de içerik yönü var. Playboy yeni içeriklerini cinsel fantaziler üzerine kurmaya devam etse de dergiye konuk ettiği kadınları çok yönlü göstermeye çabalıyor. Daha zekice ve akıllıca içeriklere yönelen Playboy'un hedefi kadın okuyucuların da dikkatini çeken içerikler üretmek. Bu sadece yazıtipi ve arttırılan negatif alanlarla tutturulabilecek bir hedef değil. Bu sene [
Pirelli Takvimi](http://trend.mynet.com/bu-seneki-pirelli-2016-takvimi-diger-senelere-hic-benzemiyor-1071376) ve Sports Illustrated'ın Swimsuits for All özel sayısında da gördüğümüz gibi Playboy da farklı vücut tiplerini sayfalarına taşıyor. Playboy'un geçmiş Playmate'lerinin incelemeye alındığı Wired makalesi derginin daha önce de bu stratejiyi başarılı bir şekilde uyguladığını gösteriyor. Derginin Mart 2016 sayısı tüm modellerin çok iyi ışıklandırılmış fakat rötuşlanmamış bir fotoğrafının yanında farklı mekan ve stil düzenlemeleriyle çekilen fotoğraflarının bulunduğu içeriklerden oluşuyor. Lewis yeni Playboy'un çok daha sanatsal ama bir o kadar da gerçekçi olduğunu vurguluyor. Bakalım önümüzdeki günlerde Playboy satışlarındaki hızlı düşüş yavaşlayacak mı? Kim bilir belki Playboy'un satışları ve yeni hedef kitlesine etkisi artar ve dergi kendi alanındaki trend setter konumunu geri kazanır.
