Düğünde ölen babasıyla yürüdü!

10 yıl önce babasını kaybeden gelin Jeni Stepien, düğün töreninde babasının yanında olmasını çok istiyordu. Jeni'nin babası olan Michael'in kalbi, yıllardır uygun bağış bekleyen Arthur Thomas'a adeta umut ışığı olmuştu. Arthur, kendisi için aydınlık olan bağış gününün, Jeni ve ailesi için bir o kadar karanlık bir gün olduğunun bilincindeydi ve hayatını kaybeden Michael'in kızı Jeni'ye, yılbaşında bir teşekkür mektubu yazdı, böylece mektuplaşmaya başladılar.

Jeni, Arthur'la mektuplaştığı süreçte, nişanlanmıştı ve artık Arthur'un yüzünü görmek istiyordu. O dönemdeki düşünceleri için, ''Babamın vefatından sonra Arthur ile yazışmaya başladığımızda, babamla yaşadığımız anıları aldatıyormuş gibi hissettim. Fakat babamın bu durumdan mutlu olacağını ve Arthur'u ne kadar sevdiğimi fark edip bu düşünceden vazgeçtim. Daha sonra nişanladım ve aklımda bir soru belirdi: 'Geçit yolunda kiminle yürüyecektim?''

Jeni, arkasına ailesinin de desteğini alarak Arthur'a, geçit yolunda onunla yürüyüp yürümek istemeyeceğine dair bir mektup yazdı. Teklifi , gözyaşları içinde kabul eden Arthur, düğün günü geçit yolunda, Jeni'nin yanında yerini aldı. Jeni ile ailesi, kendilerini bu mükemmel anın büyüsüne kaptırmışlardı.

Jeni, ölen babasını yanında hissetmenin, harika bir his olduğunu belirtirken, 'organ bağışı yaparak, sevdiklerinizi yaşatmaya devam edebilirsiniz' mesajı vermeyi de ihmal etmedi.

'O tarifsiz acının ne kadar zor olduğunu biliyorum, sevdiği birini kaybetmeyen bunu hayal dahi edemez. Kaybettiğiniz kişiyi sizin kadar seven diğer insanlarla bu durumu açıkça konuşun. Organ bağışı yapılan kişiyle iletişime geçmeniz ne kadar zor olsa da, kederle baş etmenize yardımcı oluyor ve kaybettiğiniz kişiye duyduğunuz sevgiyi asla unutmuyorsunuz.'