Çoğumuz için kendi sesimizi dinlemekten daha çok acı veren bir şey yoktur. Sesimiz kulağa bizim olduğunu sandığımız gibi gelmiyor. Daha tiz ve çirkin, daha yüksek ve bir yanlışlık var gibi gelir. Ama kayıtlar yalan söylemez, bizim sesimizin olduğunu sandığımız şey, diğerlerinin duyduğu şey değil. Bunun nedeni sesin iç kulağımızda seyahat etme şeklinden kaynaklanıyor.
Duyduğumuz her ses; kuş sesi, arı vızıltısı, insanların konuşması ve kayıtlar, havada ilerleyen basınç dalgalarıdır. Dış kulağımız bu dalgaları yakalar ve kulak kanalı yoluyla kafamızın içine iletir. Bu dalgalar kulak zarını titretir, bu titreşimler iç kulağa doğru gider, burada da işitsel sinirler aracılığıyla beyne iletilmesi için elektriksel sinyallere dönüştürülür.
İYİ TİTREŞİMLER
Ancak, iç kulak sadece kulak kanalına gelen dışsal ses dalgalarıyla uyarılmaz. Aynı zamanda vücudumuzun içindeki titreşimleri de alır, bu yüzden de konuşurken duyduğunuz kendi sesiniz, hem size dışarıdan gelen sesinizin hem de iç seslerin kombinasyonudur.
Konuştuğunuzda, ses tellerinizden gelen titreşimler boğazınızda ve ağzınızda yankılanır, bazı titreşimler boyun ve kafanızdaki kemikler aracılığıyla iletilir. İç kulak buna diğer herhangi bir titreşime verdiği cevabı verir, bunları elektriksel sinyallere dönüştürür ve beyne gönderir. Konuştuğunuzda iç kulağınız, hem kemiklerinizdeki iç ses, hem de ağzınızdan çıkan sesin havadan kulağınıza ilettiği sesle uyarılır.
İç kulağa, iki farklı yolla gelen bu titreşimlerin birleşimi, sizin duyduğunuz kendi sesinizi, diğerlerinin duyduğu sadece havadan gelen sizin sesinizden farklı yapar. Kemikleriniz derin ve düşük frekanslı titreşimleri artırır ve sesinize kayıt edilince duyulmayan, sadece sizin konuşurken duyduğunuz daha doygun ve bas özelliğini verir.
