Güney Teksas’ta bulunan mahallelerinde dolaşmaya çıkan bir çift daha önceleri oralarda hiç görmedikleri bir sokak köpeğine rastladılar. Bakımsızlıktan ve açlıktan midesi karnına yapışmış, tüm vücudunu uyuz kaplamıştı, bakıma ihtiyacı olduğu çok açıktı. Çift köpeğe yaklaşmayı denediyse de köpek çok korkmuş durumdaydı, kimseyi yanına yaklaştırmaya niyeti yoktu. Bir haftalık bir uğraşın ardından, daha sonra Ana ismi verilen köpek bakım altına alınabildi. Ana en fazla 1 ya da 2 yaşındaydı ve sağlık durumu çok kötüydü, kurtulması neredeyse imkansızdı.
Yavru köpek, çift tarafından ilk bulunduğunda gerçekten çok kötü bir durumdaydı.
İlk muayenesinde: Aşırı derecede zayıflamış, derisi ve gözleri enfeksiyon kapmış ve en önemlisi ruhunun ölmüş olduğu not düşüldü.
Uyuz tüm vücudunu ele geçirmişti, belli bölgelerde hiç tüy kalmamış derisi açığa çıkmış haldeydi.
Gönüllü hayvansever Leslie Ysuhuaylas’ın dediğine göre: Köpeğin cinsini anlamanın imkanı yoktu, o kadar kötü bir durumdaydı ki yaşayıp yaşamayacağına dair herhangi bir şey söylemek imkansızdı. Bu kadar kötü halde ve ihmal edilmiş olmasına rağmen Ana direnmeyi bırakmadı, artık ürkek ve isteksiz değildi.
Yaşadığı tüm olumsuzluklara, açlığa, hastalığa ve ölüme terk edilmişliğine rağmen Ana o küçük ve hasta patileriyle hayata tutunmayı seçti ve “Ölür” diyenlere inat mücadeleyi bırakmadı.
Daha önce hiç görülmemiş bir şekilde hayvanseverlerin ilgisi ve sevgisi onu yeniden hayata bağladı.
Önce kötü durumdaki yaraları tedavi edildi, ardından onu sevip koruyacak bir aile buldu kendine.
Daha önce yaşamış olduğu bütün kötü muameleyi ve çektiği acıları geride bırakmış gibiydi.
Veterinerlerden ve koruyucu ailesinden gördüğü tıbbi bakım ve sevgi sayesinde sadece birkaç hafta sonra Ana artık kendini çok daha iyi hissediyordu, üstelik çok da iyi görünüyordu.
Tüyleri tekrar çıkmaya başladı, o hastalıklı köpek gitti yerine mutlu ve oyuncu bir kız geldi.
Ana küllerinden yeniden doğdu, kabuğunu kırdı ve içinden çok güzel bir köpek çıktı.
Sonunda tüyleri tamamen yeniden çıktı, sonunda onu kurtaranlar cinsini öğrenmeyi başardı, Ana bir Labrador-Retriever kırmasıydı. Ana’yı kurtaran hayvanseverlerin ortak düşüncesi şuydu: Bunca badireyi atlattıktan sonra Ana ömrünün geri kalanını geçireceği, şımarabileceği ve koşulsuz sevileceği bir yuvayı hak ediyordu.
Her yaştan insanla ve diğer köpeklerle çok iyi anlaşan ve Teksas’ta tedavisi yapılan Ana, şimdilerde New York’taki barınakta yeni yuvasına gitmeyi bekliyor.
