Türk inancına göre ölümsüz peygamber olan Hızır, karada sıkıntısı olanların, İlyas ise denizde zorda kalanların yardımına koşmaktadır. Yılda sadece bir gün buluşan Hızır ve İlyas’ın buluşma günü Hıdırellez adıyla kutlanır. Bu buluşma gününde kişiler dileklerinin kabul olacağına inanır.
Mayıs ayının ilk haftasında olduğu düşünülen bu günde, su kenarlarında veya ağaçlık yerlerde el birliğiyle yakılan Hıdırellez ateşi etrafında toplanılır. Ateşin üzerinden 3 kez dilek dileyerek atlanır. Böylece bedenin kötü enerjiden arındığı ve yıl boyunca nazardan korunacağı düşünülür.
En çok yapılan diğer ritüel ise, bir keseye para koyup, akşam ezanından sonra gül ağacının altına gömmek ve sabahın ilk ışıklarıyla gömülen keseyi alıp içindeki para ile çocuk sevindirmektir. Zenginlik hayali kurularak yapılan bu ritüel, yıl boyunca maddi sıkıntı yaşanmaması anlamına gelmektedir.
Çeşitli dileklerin dilendiği bu günde gül ağacının altına çöp çubuklardan ev, araba resmi çizmek veya bir kağıda istenilen şeylerin resmini çizip sabahın ilk ışıklarıyla kağıdı denize, göle atmak da çok yaygın yapılan bir ritüeldir.
Hıdırellez, dünyanın farklı yerlerinde Ağrice, Altı Mayıs, Aya Yorgi, Aziz George, Bahar Bayramı, Ederlez, Eğrice, Eğrilce, Hederlez, Hıdrellez, Hiderlez, Hızır ile İlyas, İderlez, İlk Yaz, Mantifer, Mar Curcos, Ruz-ı Hızır (Hızır Günü) isimleriyle de anılır.
Edirne bölgesinde ise kutlamalar daha coşkulu yapılmaktadır. Romanların ‘Kakava Şenliği’ adını verdiği bu kutlamaya büyük bir şenlik ateşi yakılarak başlanır. Kadınlar en süslü ve renkli elbiselerini giyerek meydanda toplanıp dans ederler, her yaştan insanın katıldığı bu tören ikindi vaktinden gece yarısına kadar sürer. Sabaha karşı Tunca Nehri’nde yüzlerini yıkarlar ve böylece tüm yılı bereket içinde geçireceklerine, sıkıntılarının son bulacağına inanırlar. Son yıllarda turizm etkinliğine dönüşen bu gelenek, çeşitli konserlerle ve eğlenceli şovlarla devam etmektedir.
