Kendi düşen ağlamaz ne demek? Kendi düşen ağlamaz TDK sözlük anlamı nedir?

Kemal Bozdağ

17.05.2022 18:52

Listeye Ekle

Diller uzun bir tarihe sahip, yaşayan yapılardır. Türkçe dili de uzun bir tarihe ve kökene sahiptir. Bu tarihin izlerini taşıyan, önemli kişilerin deyişlerini barındıran kalıplaşmış sözler barındırır. Atasözleri, deyimler ve birleşik fiiller, bazı şeyleri açıklamak için ortaya çıkmış kalıplaşmış sözlerdir. Türk tarihinden izler taşıyan bu sözlerden biri de Kendi düşen ağlamaz ifadesidir. Kendi düşen ağlamaz TDK sözlük anlamı nedir?

Türk dili, kendi tarihsel sürecinde oluşmuş bazı kalıplaşmış sözlere sahiptir. Bu sözler günlük yaşamda sıkça kullanılır. Bazı anlamları güçlendirmek, öğüt vermek veya yeni şeyleri anlamlandırmak için kullanılan bu kalıplaşmış sözler atasözleri, deyimler ve birleşik fiillerdir. Bu ifadelerden biri olan Kendi düşen ağlamaz ne demektir? Kendi düşen ağlamaz, TDK sözlükte ne anlama gelir?

Kendi düşen ağlamaz Ne Demek? Kendi düşen ağlamaz TDK sözlük anlamı nedir?

Kendi düşen ağlamaz TDK sözlüğe göre 1 farklı anlama sahiptir.

Kendi düşen ağlamaz TDK sözlük anlamı şu şekildedir:

kendi zararına kendisi neden olanın yakınmaya hakkı olmaz anlamında kullanılan bir söz

Kendi düşen ağlamaz ile Kurulan Atasözleri, Deyimler ve Birleşik Fiiller


kendi ağzıyla tutulmak	kendi âlemine dalmak	kendi ayağı ile gelmek
kendi derdine düşmek	kendi göbeğini kendi kesmek	kendi gölgesinden korkmak
kendi hâline bırakmak	kendi havasında gitmek (veya olmak)	kendi hesabana çalışmak
kendi içine çekilmek	kendi kabuğuna çekilmek	kendi kanatlarıyla uçmak
kendi keyfine gitmek	kendi köşesinde yaşamak	kendi kendini didiklemek
kendi kendini yemek	kendi kuyusunu kendi kazmak	kendi söyler kendi dinler
kendi üstüne yormak	kendi yağıyla kavrulmak	kendimi bildim bileli
kendinde olmamak	kendinde toplamak	kendinden geçmek
kendine dert etmek	kendine gel!	kendine gelmek
kendine hisse çıkarmak	kendine kıymak	kendine mal etmek
kendine (veya herhangi bir şeye) ... süsü vermek	kendine yedirememek	kendine yontmak
kendini adamak	kendini ağır (veya ağırdan) satmak	kendini alamamak
kendini aşağı (veya küçük) görmek	kendini ateşe atmak	kendini atmak
kendini avutmak	kendini beğendirmek	kendini beğenmek
kendini bırakmak	kendini bilmek	kendini bir şey sanmak
kendini bir yerde bulmak	kendini bulmak	kendini dağıtmak
kendini dar atmak	kendini dev aynasında görmek	kendini dinlemek
kendini dirhem dirhem satmak	kendini düşünmek	kendini ele vermek
kendini fasulye gibi nimetten saymak	kendini göstermek	kendini harap etmek
kendini hissettirmek	kendini kapının dışında bulmak	kendini kaptırmak
kendini kaybetmek	kendini (kapıp) koyuvermek	kendini matah sanmak
kendini naza çekmek	kendini paralamak	kendini satmak
kendini sıkmak	kendini sıyıramamak	kendini sokağa (veya dışarı) atmak
kendini tartmak	kendini (veya birini) temize çıkarmak (veya çıkartmak)	kendini toparlamak (veya toplamak)
kendini tutamamak	kendini tutmak	kendini vermek (veya vurmak veya çalmak)
kendini yemek	kendini yiyip bitirmek	kendini yoklamak