BİZE ULAŞIN
Hoşgörü sözcüğünün kökeni Türkçedir. Hoş ve görü sözcüğünün birleşerek oluşturduğu bu kelime günlük yaşamda ve özellikle okul derslerinde nezaket kavramları arasında sık kullanılır. Refah içerisinde bir toplumda yaşayabilmek için kişilerin belirli davranışları sergilemesi gerekir. Bu davranışlardan biri de hoşgörüdür. Bu kelime durumları ve kişileri anlayışla karşılamak ve hoş görme anlamına gelebilir. Hoş görmek ile benzer bir sözcük olduğu için de yazımı sıklıkla karıştırılır. Hoş görü şeklinde yazıldığı görülen kelimenin doğru yazılışı çelişki oluşturur. Sözcüğün doğru yazılışı ise tdk ve diğer sözlüklerde hoşgörü şeklindedir.
Hoşgörü, insanların farklı düşünce, inanç, kültür veya yaşam tarzlarına karşı anlayışlı, hoşgörülü ve saygılı davranması anlamına gelir. Hoşgörü, farklılıkların varlığına rağmen birlikte yaşama ve uyum içinde olma kabiliyetidir. Bu kavram, insanlar arasındaki çatışmaların önlenmesine, barışçıl bir toplumun oluşumuna ve insan haklarına saygı gösterilmesine yardımcı olur. Hoşgörü yazımı hoş ve görü kelimelerinin birleşiminden oluştuğu için bitişik yazılır. Hoş kelimesi anlamlı bir sözcük olmasına rağmen bağımsız bir şekilde kullanılmadığı için görü kelimesi ile birleşerek bir kelime oluşturmuştur. Hoşgörü TDK kaynaklarında da bitişik yazılmıştır. Ayrı yazıldığında anlamı değişip bozulur bu nedenle hoşgörü doğru yazılışı bitişik şekildedir.
İki kelimenin bir araya gelerek yeni bir anlam oluşturduğu sözcükler birleşik kelimeler olarak bilinir. Bazı durumlarda bu kelimeler bitişik yazılırken bazı durumlarda da ayrı yazılır. Hoş ve görü kelimelerinin bir araya gelmesi ile oluşan hoşgörü ayrı mı yazılır konusunda ikilem yaşatan kelimelerden biridir. Türk Dil Kurumu sözlüğünde kelime bitişik şekilde yazılmıştır. Hoş görü şeklindeki yazım hatalı olarak kabul edilir. Tolere etmek anlamına gelen hoş görmek ayrı yazılırken kavram olarak bilinen hoşgörü bitişik yazılır. Kelimenin doğru kullanımı cümleler ile örneklendirilebilir:
