Suç kelimesinin kökeni Eski Türkçeye dayanır. Kelime, Eski Türkçe zamanından günümüze kadar korunarak ve türetilerek ulaşmıştır. Suç kelimesi Eski Türkçede “bükülme, yönünden sapma, reddetme” anlamına gelen "suç" kelimesinden evrilmiştir. Ayrıca bu sözcük Eski Türkçede “bükülmek, boyun eğmek” fiiline "+Iş" eki eklenerek türetildiği düşünülmektedir. Kullanımı oldukça eskiye dayanan suç sözcüğünün tarihçesine bakıldığında yazılı olarak ilk defa 1073 yılında Kaşgarî tarafından yazılmış Divan-i Lugati't-Türk eserinde olduğu düşünülmektedir. Türk Dil Kurumuna göre suçun anlam karşılıkları:
- Törelere, ahlak kurallarına aykırı davranış.
- (hukuk) Yasalara aykırı davranış, cürüm.
Suç kelimesiyle ilgili örnek cümleler vermek gerekirse:
- Bu durumda bir suçlu varsa o da sensin.
- Küçük çocuk suçlu olsa bile ağlamaktan çekinmiyordu.
- Suçlu olduğun gibi üste çıkmayı da çok iyi biliyorsun.
- Bu tedirgin ve telaşlı halleri suçlu olduğuna işaret ediyordu.
- Bana kızdığın için gereksiz yere suçlu hissediyorum.
Suç kelimesinin eş anlamlısı olan sözcük nedir?
Suç kelimesi dilimizde uzun zamandan beri varlığını koruyan bir kelimedir. Zaman içerisinde diğer dillerle de yaşanan etkileşimler sonucunda suçla aynı anlama gelen fakat suçla farklı yazılan kelimeler de türemiştir. Suç eş anlamlısı olan bu kelimeler cümle içinde suç yerine geçebilen kelimelerdir. Suçun eş anlamlısı kelimeler şu şekildedir:
Suçun eş anlamlıları ile örnek cümleler
Suç kelimesinin eş anlamı olan kelimelerle örnek cümleler:
- Bu cürmün ne affı ne de özrü olur.
- Yaptığın hatalar karşısında artık şaşıp kalıyorum.
- Kabahat üstüne kabahat görmekten artık çok sıkıldım.
- Bu kabahatli tavırların yüzünden yalnız kalıyorsun.
- Yaptığı hatalar yüzünden dünyası başına yıkılmıştı.