BİZE ULAŞIN
Gazeteci Muharrem Sarıkaya'nın, İHA muhabirine yayın sırasında tokat atmasının yankıları sürerken yeni gelişmeler ve detaylar da gelmeye devam ediyor. Gaziantep Büyükşehir Belediye Başkanı Fatma Şahin ile gerçekleştirdiği röportaj sırasında İHA muhabiri Ahmet Demir'e tokat atan Sarıkaya ile ilgili konuşan eki Habertürk muhabiri Aslı Işık, Sarıkaya'nın kendisine de şiddet uyguladığını söyledi.
Bir dönem Habertürk’ün Ankara bürosunda görev yapan Aslı Işık, Twitter’da yaptığı paylaşımda, “Sarıkaya’nın rutin hareketi bu. Adam şiddeti öyle içselleştirmişti ki, 7 aylık hamileyken bana bundan çok daha fazlasını yapmıştı. Medyanın kelli felli abileri bunların hepsini biliyor. Yer Habertürk tarih: 7. 8.2009” dedi.
Aslı Işık, Twitter'daki açıklamalarının ardından o dönem başından geçenleri de anlattı. Türkiye Gazetesi'nde yer alan habere göre Işık şunları söyledi:
"Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin 7 Ağustos’ta Ankara’ya gelmişti. Basın toplantısını izlemeye başka bir muhabir gönderdiler. Sonrasında ise gece 22.00 gibi, yardımcısı Ahmet Dirican haberi benim yazmamı istedi. Ben de ‘İzlemediğim bir haberi nasıl yazacağım?’ deyince, Sarıkaya uzaktan hışımla gelip, beni oturduğum sandalyeden iterek düşürdü. 7 aylık hamileydim. O sırada birçok muhabir ve Sarıkaya’nın yardımcıları da büroda bulunuyordu. Birçoğu olayı gördü.
Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanı Fahrettin Altun, yaşanan olayın kabul edilmesinin mümkün olmayacağını belirterek "Bu gerçekten içler acısı bir durum. Biz, her hâl ve şartta yanındayız. Yapılan saldırıyı bütün basın camiasına karşı yapılmış olarak addediyoruz" dedi.
Günde 4 işe gönderiyordu. Eşim işsiz olduğu için çalışmaya mecbur olduğumu bilerek istifaya zorluyordu. Çok uzun ve yorucu bir süreç oldu, 3,5 yıl dayandım. Bu süreçte olmayan şeylerden defalarca savunmamı istediler. Haklı gerekçe olmadığı için işten çıkaramadılar. Süt iznimi kullandırmadılar. Çok üzüntü verici bir süreçti. Kısaca bir hayatın üstünü örtmek istedi ki bir bakıma örttü de... Yaşadığım mobbing nedeniyle mesleğimden soğudum ve işimi bırakmak zorunda kaldım.
Belki bu olayın tek bir sonucu olabilir. Yönetici konumundaki insanların, beraber çalıştıkları insanların sahipleri olmadıklarını anlamaya vesile olmuştur. İnsanlar yaptıkları işler ve nitelikleriyle değerlendirilmelidir. Medyada 20 küsur yıllık deneyimimde böyle bir şey görmedim. Bu meslek bana ‘insanların haklarının peşinde koşarken, kendi haklarını korumaktan aciz olma çaresizliğini’ hep yaşatmıştır. Yanlış anlaşılmasın, kendi adıma hak arayışından hiç vazgeçmedim. Sadece duyarsız insanların çoğunlukta olduğu bir meslekte kalmak istemedim."
