Filmlere olan düşkünlüğü ile bilinen Aly, 2007 yılında Maine' de bir DVD dükkanında çalışmaya başlamış. Oldukça gariptir ki vardiyası bittikten sonra da, dükkanın bodrum katında, kendi kendine müzik yapmaya başlamış. Bu dönemde patronundan da tam destek alan Aly -demek böyle patronlar da var- henüz daha 18 yaşındayken dükkanı kapatıp sabahın ilk ışıklarına kadar çeşitli enstrümanlarla tamamen deneysel müzik icra etmeye başlamış. Tabii bu dönemde, ne ara uyuduğunu da merak etmiyor değiliz.
Aly, 2010' da Brooklyn' e taşınmış ve orada ilk albümü Ripely Pine' ı kaydetmiş. Özellikle belirtmekte fayda var ki Aly, birçok enstrümanda oldukça iyi ve bu enstrümanların hepsini bodrum katında kendi kendine öğrenmiş. Ayrıca kendisi halen daha yeni enstrümanlar öğrenmeye devam ediyor. Yani kızımızın yeteneğine diyecek sözümüz yok. Müziği deneysel, folk, indie rock, pop arasında gidip geliyor. Aly' i herhangi bir kalıba sokmak oldukça zor. Kendisini keşfetmiş olan müzik yazarları da bu konuda hemfikir. Aly, sürekli deniyor ve ekliyor. Hatta bazen şarkıları o kadar komplike oluyormuş ki albüm kayıt sürecinde diğer sanatçıların aksine o, şarkıları minimalleştirmekle uğraşıyormuş.
Lady Lamb' in bir diğer ünlü olduğu konu şarkı sözleri. Aly, oldukça iyi bir gözlemci ve hikaye anlatıcısı. Belki de bu konuda Courtney Barnett' in tek rakibi. Ancak Courtney' nin aksine Aly, daha soyut ve uzak hikayeler anlatıyor. Şarkılarında olayları değil, duyguları ve tasvirleri yaşıyorsunuz. Bu yönüyle de diğer müzisyenlerden ayrılıyor. Zaten kendisinin New York dolaylarında lokal ve bir o kadar da fanatik hayranları var. Bu kitle, bu sene yayınlanan ikinci uzun çalar After ile Avrupa' ya da yayılmaya başladı. Umut ediyoruz ki Aly Spaltro -sahne adıyla Lady Lamb- önümüzdeki dönemlerde daha da büyük kitlelere ulaşır, daha çok dinlenir ve hatta belki bu topraklara da şöyle bir uğrar. Biz kendisini pek sevdik, umarız siz de en az bizim kadar seversiniz.
