Anneler Günü’nüz Kutlu Olsun!
Anneler Günü’ne özel ne yazabilirim diye epey düşündüm.
Deliye her gün bayram hesabı; her günüm anne olmakla ve bu konularda çalışmakla geçtiği için zorlandım… Çünkü bu tip günlerin gerçekten özel olduğunu düşünüyorum. Kutlanmış olsun diye kutlanmamalı. Ticari boyutundan çok, gerçekten bir fark yaratmalı o gün ailelerin hayatında.
Ben mesela ilk Anneler Günü’mü hatırlıyorum da ne kadar duygulanmıştım! Hatta ondan da öncesindeki yıl; daha oğluma hamileyken bile bu günü ayrı bir özellikte hissetmiştim. Aynı özel hisleri her annenin her zaman hissettiğini biliyorum. Bu güne özel olarak, ben de anneler için farklı koçluk programları hazırlıyorum. Amacım anneleri kendi ebeveynlik hayatlarına baktırmak; bunun stresini bir yana bırakıp keyfine odaklanarak çocuklarıyla ilişkilerini zenginleştirmek. Bu sene de hem şirketlerle hem de bireysel olarak böyle çalışmalar yapıyorum. Bu konulara destek veren kurumların artması beni ayrıca mutlu ediyor.
Yazıya dönecek olursak; bu tür konulardan da bahsetmek istemedim. Hep yapmak istediğim bir şey vardı; onu yaptım. (Bu yoğunlukta sağolsun kuzenim Funda’nın da yardımıyla). Kuşaklar arasında anne olmak acaba nasıl algılanıyor, bunun çevremde kendimce küçük bir araştırması. Benim kuşağım, annemin kuşağı ve onlardan bir önceki kuşak. Kaynaklar; arkadaşlarım, çalıştığım anneler; annem ve bilimum akraba. Anneannem ve babaannem hayatta değil maalesef ama o kuşaktan sadece yine anneanne dediğim ve elinde büyüdüğüm babamın yengesi. Çok bilimsel bir araştırma değil anlayacağınız ama bu özel günde anlamlı bulacağınızı umuyorum.
Şunları sordum herkese. Tavsiyem siz de şimdi bu soruları kendinize sorun. Böylece küçük bir durum değerlendirmesi yapabilirsiniz. Hatta her anneler gününde yineleyip bir sene içinde annelikte nerelerde gelişim sağladınız farkedebilirsiniz.
1.İlk anne olduğunuz zamanlar ve günümüzü karşılaştıralım. Anne olmanın kolaylıkları ve zorlukları neler?
- Şimdiki annelerde gözlemlediğiniz özellikler neler?
- Günümüz çocukları sizce nasıl?
- Anne olmanın en çok sevdiğiniz yanı?
- Şimdiki aklınız olsa anne olarak neleri farklı yapardınız?
Gelelim cevaplara…Anne olmanın geçmişini ve bugününü karşılaştırdığımızda hemfikir olduğumuz konu şimdiki şartların anne olmayı kolaylaştırdığı. Hazır mama ve bezlerden, her türlü kılık kıyafet, alet ve araçlara; telefon, bilgisayar, internet yani teknolojiden daha birçok kaynağa her şey anneye çok büyük destek. Birçok uzmana, doktora danışma, kurslara katılma şansı var. Dahası annelerin birbirleriyle iletişimi çok güçlü. Bu da bilgi ve tecrübe paylaşımını artırıyor. Bu sebeple anneler çok bilinçli. Zor tarafı ise bu bilincin yarattığı stres. Bilip ulaşmaya çalışma ve mükemmel olma isteği. Tabii çalışan annelerin daha çok olması ve özellikle çocuğun bakımı konusundaki zorluklar. Bakıcı bulmak ayrı bir dert, aileden birine bırakmak başka…
Eskiden ise bu kadar kolaylık yoktu belki ama her şey daha doğal, daha güzeldi. Yiyecek içecekler de, ilişkiler de. Çocukların oyun oynama derdi yoktu. Sokak, bahçe neresi olursa tereddütsüz bırakılırdı. Şimdi neredeyse para veriyoruz çocuklarımız bir yerlerde oynasınlar diye.
Yani özetle aslında her zaman anne olmanın zorluğu ve kolaylığı kendine göre olacak.
Sıkı durun benim kuşak! Biz ne kadar mükemmel olmaya çalışırsak çalışalım; pek de beğenmiyor bizi eski anneler: Şimdiki anneler biraz şımarık ve doyumsuz. Çocuk ne derse o yapılıyor. Hazır yiyeceklerle besliyorlar çocukları. Tembel oluyorlar!
Yok mu iyi yaptıklarımız; olmaz mı? Çocuklarla daha ilgililer, ama sabırsız ve sinirliler. Bu da yaşam şartlarından olsa gerek. Çocuklarına her şeyi daha açık ve doğru anlatıyorlar. Şimdiki anneler genellikle çalışıyor. Akşama kadar çocuğundan ayrı. Bu durumdan biraz suçluluk duyuyor ve çocuğuna, akşama kadar veremediği sevgiyi ve ilgiyi fazlasıyla veriyor. Bu da onu yıpratıyor.
Peki ya günümüz çocukları? Çok akıllılar. Televizyondan internetten her şeyi öğreniyorlar. İyisiyle, kötüsüyle. Çok bilinçliler. Kısaca hepsi birer harika! Tabii yine aile tutumuna göre şımartılan da var ihmal edilen de. Ama sanki her dedikleri yapılan, ailenin reisi olanlar çoğunlukta.
Hepimizin aynı fikirde olduğu bir başka konu, anne olmanın ne mucizevi bir duygu olduğu. Fedakarlık da çok ama mükafatı daha çok. Anne demek, sevmek, karşılık beklemeden vermek demek. Memlekete, devlete hayırlı bir çocuk yetiştirmek. “Annem” deyip sarılmaları ise her şey bedel!
Son nokta; pişmanlıklar… O kadar çok şey var ki her annenin “keşke” diyeceği. Önemli olan bunların ne kadar hayati olduğu. Genelde daha önemsiz, küçük şeyler. Bazen kendimiz bazen de çocuklarımız için birşeyler daha iyi olurdu yapsaydık diye istediğimiz şeyler. Geçmişi düşünmek güzel tabii; bugün ve gelecek için kendimize ders çıkarabiliyorsak. Daha önemlisi ise şimdiyi sorgulamak. İlerde “keşke” demeyecek şekilde hareket etmek.
İşte böyle anne olmak. Geçmişte, bugünde… Peki ya gelecek? Bakalım bizim çocuklarımız nasıl anneler babalar olacaklar?!
Hepimizin Anneler Günü kutlu olsun..
