Okuyan anneler imkansızı başarıyor

Bir mezuniyet töreninde, 6 haftalık bebeğini emzirirken görüntülenen 24 yaşındaki yeni mezun bir anne olan Jacci Sharkey’in, fotoğrafı sosyal medyada büyük ilgi gördü. Gezdiğim hemen her sitede, tipik olarak alkış emojisi ve “#emzirme” etiketi ile gördüğüm bu fotoğraf, sosyal medya da büyük bir yankı uyandırdı.

Benzer bir şekilde internette büyük bir patlama yapan, cübbesi ve kepiyle birlikte bebeğini emziren, 25 yaşındaki mezun Karlesha Thurma’nın fotoğrafını hatırlayabilirsiniz. Sharkey’in fotoğrafı gibi emzirme odaklı etiketlerle dikkat çeken bu fotoğraf eleştirilerin odağı olmuştu.

Evet, emzirme! Fakat dikkat çekilmesi gereken bir başka nokta da var. Sharkey ve Thurman okullarını çocuk bakarken bitirmediler; onlar okullarını birer annelik yaparak bitirdiler. Sharkey’in durumunda ise, fotoğraftaki çocuk onun ikinci bebeğiydi.

Sharkey okulun Facebook sayfasında paylaştığı yazıda ‘Gurur kaynağım olan mezuniyet töreninden bir fotoğrafı paylaşmak istedim. Üniversitemin bana verdiği destekten dolayı da gururluyum. Lisans eğitimim boyunca iki bebek sahibi oldum. Teşekkürler Sunshine Coast Üniversitesi!" dedi.

Sharkey sadece emzirdiği için değil yapılması gerçekten çok zor ve takdire şayan bu iş (yani ailesiyle ve bebeğiyle ilgilenirken bir yandan da derslerini dengede tutma) için oldukça gururlu. Bunun sonucunda okulu tarafından #yapılabilir etiketi seçildi. Evet! YAPILABİLİR!

Her annenin yaptığı fedakârlıkları ve zorlukları içeren, oldukça zaman alan şeyleri harika bir şekilde yapıyorlar.
Biz üniversite öğrencilerini sürekli olarak eğlenceye düşkün, çocuklukla yetişkinlik arasında kalan bir kesim olarak düşünüyoruz. Fakat büyüklerin sorumluluklarını alan birçok genç yetişkin var ve bu kişiler hedeflerine ulaşmak için bir yandan eğitimlerini sürdürürken diğer yandan ise sorumluluklarını yerlerine getiriyorlar. Birçok öğrencinin anne ve babası ‘üniversite tecrübesinden’ yoksun oldukları için kendilerini bir hayli yalnız hissediyorlar.

Onlar her annenin yaptığı fedakârlıkları ve zorlukları içeren, oldukça zaman alan şeyleri, harika bir şekilde yapıyorlar. Konu doğum iznine geldiği zaman okuyan anne babaları pek önemsemiyoruz. Neden? Çünkü onların henüz mezun olmadan çocuk sahibi olarak kötü bir seçim yaptıklarını düşünüyoruz. Onların da kendilerine göre planları olduğunu unutuyoruz. Eğer bu kişiler, tartışmaya sebep olacak, emzirmeyle ilgili bu tarz bir fotoğraf paylaşmıyorlarsa, anne baba olmanın ve hamilelik konuşmalarının sürekli olarak dışında kalıyorlar.

Elbette okuyan annelerin işlerini kolaylaştıracak merhametli üniversiteler, yardımcı öğretim görevlileri de var, fakat kampüsler tipik olarak okuyan anneler için en iyi kaynaklara sahip değiller (Sharkey’i tebrik ettiğimiz kadar Sunshine Coast Üniversitesi'ni de tebrik etmemiz gerekiyor). Ne yazık ki birçok anne doğum yaptıktan birkaç gün sonra ellerinde birkaç evrakla okula geri dönmek zorunda kalıyor. ‘Okulum beni birçok engelle karşılaştırdı’ lafını birçok anneden duydum. Annelerin önünde yeterince zorluk ve engel zaten yok mu?

Tiny Blue Lines kitabının yazarı ve aynı zamanda bir blog yazarı olan Chaunie Brusie ‘Bence birçok okul ve müessese, kampüsün içine kurulacak bazı kaynakların getireceği maddi külfetten korkuyor, ama aslında çok da fazla bir harcama yapmalarına gerek yok. Bütün bu oluşumlar kabullenmeyle, diğer öğrenciler gibi hamile öğrencilerinde kampüste bulunma haklarının olduğuna inanmayla başlar’ diyor.
Bruise, öğrenim gören ebeveynlere avukatlık yapıyor. Online dersler, gönüllü çocuk bakıcılığı grupları ve kampüs sağlık merkezleri gibi hamile öğrencilere yardım etmek amaçlı donatılmış düşük bütçeli öneriler sunuyor.

Okuyan anneler, çok çalışan, odaklanmış ve son derece kararlı, gerçekten sıra dışı insanlar. Onlara başını kaldırıp bakan bebekleri var. Bu yüzden diğer üniversite öğrencilerinde olmayan özel bir motivasyona sahipler. Derslerinde başarılı olup geleceklerini ciddiye almaları için ellerinde mükemmel bir sebep var. Bu nedenle etrafta boş boş gezinerek paralarını boşa harcayamazlar.

Erken Annelik Topluluğu tarafından sürekli olarak okuyan anne ve babaların başarılarına şahitlik ediyorum. Kucaklarında çocuklarıyla birlikte yurt dışında okuyan üniversiteli çift gibi doktorasını yapan hırslı, genç bir anne ve daha nicesi, hayatlarını sürdürebilmek için henüz diplomasını bile alamamış anne ve babasının ellerine bakan çocuklarını bir neşe kaynağı olarak görüyor.

Hayley Geisterfer ilham verici bir örnek. Creighton Universitesi’nin biyoloji ve tıbbi antropoloji alanında yüksek şeref öğrencisi olarak mezun oldu. Bebeğini derslere getiriyor, ders esnasında emziriyor, sunumlar esnasında üstünü giydiriyor ve bebeğini kucağında tutarken sınav oluyordu. Yani özetle başarısının büyük bir kısmını bebeğini okula getirebilmesine borçlu.

Hayley Geisterfer konu hakkında yaptığı açıklamada şunları söyledi: ‘Bebeğimi okula getirdiğim ilk günler çok korkutucu ve sinir bozucuydu. İlk başlarda bu durumdan gerçekten çok bunalmıştım. Fakat sonrasında bu durum gayet doğal gelmeye başladı ve böylelikle daha rahat hissetmeye başladım. Ve zaman geçtikçe çevremdeki insanlara da doğal gelmeye başladı. Sınıf arkadaşlarım ve hocalarım, bebeğimin yaptığı seslere aldırış etmediler. Bu da durumu daha da kolaylaştırdı.’

Geisterfer, çocuğu henüz 3 aylıkken mezun oldu ve tıp okuluna başvurmadan önce kendine 1 yıl zaman ayırdı.
Victoria Garcia ise Denver Büyükşehir Devlet Üniversitesi’nden mezun bir diğer anne. Victoria kredinin büyük bir kısmını ailesine veriyor. Çünkü motivasyonu düştüğü ve okulu bırakmak istediği zamanlarda, ailesi çok büyük destek olmuş ve okulu bitirmesi için onu bir hayli cesaretlendirmişler.
Mezuniyet kepinde ‘Çocuğum bana ilham kaynağı oldu. Annem ve kocam beni destekledi. Bu rüyayı gerçeğe BİRLİKTE çevirdik’ yazıyordu.
Victoria’nın hikâyesinde en çok ilgimi çeken kısım, elinde diplomasını tutarak, şuana kadar tanıştığım mezun olmuş herkesten, daha gururlu ve başarılı hissetmesiydi. Bütün zorlukları aştığımız zaman elde ettiğimiz şey belki de daha anlamlı.

Okuyan bütün anne babalara hayranım. Bence siz çok ve çok önemlisiniz. Özellikle çocuğunuza büyük hedeflere ulaşmak için zorlukların nasıl geçildiğini gösterme konusunda. Yaptığınız şey her ne kadar zor da olsa yalnız değilsiniz. BUNU BAŞARABİLİRSİNİZ! İster mezuniyet esnasında emzirerek ister başka yolla…