Uzmanlar, yaşamın ilk 1 yılı, çocukta temel güven duygusunun geliştiği dönemdir diyor. Çocuk hayatının bu ilk yılında annesinin yanında olmasına, sevgi göstermesine, bakım vermesine muhtaçtır. çocuğun gereksimlerini ifade etmesi, dış dünyayı tanıması ve beslenmesinde en önemli aracı bu dönemde ağız ve dudaklardır.Bu nedenle emzirmenin de sadece çocuğun beslenmesi açısından değil, hem annesiyle tensel bir temas sağlanması hem de gerginliklerin giderilmesi açısından önemlidir. Bu dönemde annenin çocuğun ulaşabileceği en yakın yerde olması, çocuğun bu gereksimlerinin sağlanması açısından önemlidir. Annesi ihtiyaç duyduğunda yanında olmayan bir bebek ciddi bir kaygı ve gerginlik yaşar.
Çocukta 'temel güven duygusu'nun oluşabilmesi için özellikle hayatın ilk yılında ayrılık dönemlerinin kısa süreli olduğunu ve annesi yanında olmasa bile bir süre sonra geleceğinin ve ayrılıkların geri dönüşümlü olduğunu öğrenmesi gerekir. bu öğreenildikten sonra çocukta güven ve umut dugusu gelişir. Bundan sonra ki dönemde çocukları için ayrılık daha az kaygı verici olmaya başlar ve çocukta yarattığı kaygı eskiye göre daha kolay katlanabilecek düzeylere iner.
İşte tüm bu nedenlerle ve ayrıca çocuğun uyku uyanıklık alışkanlığı, besleneme alışkanlığının oluşması ve annenin buna uyum sağlamayı öğrenebilmesi için hayatın ilk bir yılında aynı odada yatırılmasına ihtiyaç vardır.
Bu yaştan sonra çocuk artık anne-baba ayrı odada olsa da, kendisine kolayca ulaşabildikleri takdirde ayrı kalabilmeye alışabilir.