Her gün işe gidip gelirken 34 kilometre yürüyen bir Amerikalının öyküsü bir gazetede yer alınca internette büyük bir destek kampanyası başladı ve binlerce dolar yardım toplandı.
56 yaşındaki Detroitli James Robertson, Michigan'ın varoşlarındaki Rochester Hills'deki bir fabrikada çalışıyor.
İşe giderken yolun bir kısmını otobüsle giden Robertson'un yine de yolun bir kısmını yürümesi gerekiyor.
Detroit Free Press adlı gazete bu Pazar günü Robertson'ın hikayesini aktardıktan sonra internette çığ gibi büyüyen bir yardım kampanyası başladı ve çok sayıda kişiden bedava otomobil teklifleri geldi.
Wayne Devlet Üniversitesi'nden 19 yaşındaki öğrenci Evan Leedy, gazeteyi okuduktan sonra GoFundMe yoluyla bir yardım kampanyası başlattı ve 5 bin dolar hedef koydu.
Fakat Leedy ve başkalarının Robertson için açtığı kampanyalar bütün beklentileri aştı ve şu anda toplanan para 130 bin dolara ulaşmış bulunuyor.
James Robertson ise gördüğü ilgi ve kendisini hiç tanımayan insanlardan gelen cömert yardımlar karşısında minnet ve şaşkınlık içinde.
Free Press gazetesi kendisi için açılan kampanyalardan yalnızca birinde 30 bin dolar toplandığını bildirdiğinde tepkisi "Ciddi misiniz?" oldu.
Yaşadığı yere yakın bir oto galerisi Robertson'a yeni bir araba vermeyi teklif etti, bisiklet önerenler ve kendisini sabahları işe bırakmayı teklif edenler de oldu.
Hikayenin başıRobertson bundan 10 yıl önce arabası iyice eskiyip ıskartaya çıktığında çalıştığı oto yedek parça fabrikası Schain Mold & Engineering'e yürüyerek gidip gelmeye başladı.
Bu hattaki otobüslerde yapılan kesintilere ve o kadar yol yürümesine rağmen onca yıldır işine de asla geç kalmadı.
Fabrika müdürü Todd Wilson, "İşe geliş saati konusundaki ölçütüm Robertson" diyor. "Diyorum ki, eğer bu adam buraya karda yağmurda kilometrelerce yolu teperek vaktinde gelebiliyorsa, herkes gelebilmeli. Ama açıkçası 10 dakika mesafede yaşayıp altlarında Pontiac araba olanlar geç kalabiliyor."
Son zamanlarda aynı yoldan arabayla geçen bankacı Blake Pollock, durup bir kaç defa tesadüfen yürürken gördüğü Robertson'a ne yaptığını sormuş ve rastladıkça arabasına almaya başlamış.
Robertson çok da ilkeli biri.
Kendisine, Detroit'te yeni bir proje çerçevesinde kendisini evinden alıp işe bırakacak bir otobüs ayarlanabileceği söylendiğinde, Detroit Free Press gazetesine, "Bir tek benim için otobüs kaldırılmasını istemem. Paraları varsa 24 saat herkese hizmet verecek bir otobüs seferi koysunlar" diyor.