Okula Başlamak
Çocuğumuzu okula nasıl hazırlayacağız ?
Okula başlamak çok zor. Bütün okullara başlamak çok zor ama ilk okula başlamak en zoru. İlk kez ayrılmak evden. İlk kez ayrılmak anneden ve de babadan. Bilinmeyen,tanınmayan bir sürü çocukla birlikte olmak. Üstelik çoğu deli deli koşuyor.Bir kısmının da sümüğü akıyor ve annesinin eteğine siliyor. Sormaz mı insan kendine 'Benim burada ne işim var?'diye.
Sorsaydık çocuklara mutlaka alacağımızcevap yukarıda sorulan soru olurdu ama biz onlardan büyüğüz ve de herşeyi onların iyiliği için yapıyoruz ya sormadık ve onları okula yazdırdık. İyi de ettik.
Benim oğlum,benim işim gereği yirmi günlükken kreşe başladı.Okul yaşına gelene kadar da yuvaya devam etti. Hatta ilk okula gitmeden bir yıl önce de MEB na bağlı olan bir sınıfa gitti ki hani okul havasına girsin ve de alışkanlık edinsin diye.
Okul başlamadan önce hazırlamak adına okul şarkıları söyledik birlikte.Çantalar alındı.Şiirler ezberlendi. Babası ve ben okul anılarımızı aktardık. Neşeli olanları tabii ki.Birlikte katıla katıla güldük .
Kendimize göre çevremizdeki okulları gezdik,eğitimlerini tarttık ve de oğulcuğumuzu aklımızın yattığı bir okula kayıt ettirdik. Sonracığıma, tabii ki bu iş onu da ilgilendirdiği için kolumuza taktık ve o günden sonra beş yıl boyunca devam edeceği okulunun yolunu tuttuk.Maksat gayet makul:Çocuk okulu ve sınıfını görecek,öğretmeni ile tanışacak,okulun açıldığı ilk gün bir travma yaşanmayacak.
Buraya kadar nasıl buldunuz? Örnek işler yapıldı. Eğer şimdiye kadar yapmadınızsa buraya kadar olanları yapın,zararlı çıkmayacağınıza garanti veririm.
![okulabaslamak2_450]()
Derken o gün, beklenen gün geldi...
Sabah kalkıldı. Okul için giyinildi. Kahvaltılar edildi. Babasıyla ben heyecanlıyız ama o günü sıradan bir günmüş gibi de algılamaya çalışıyoruz fakat nafile.... Mürvet göreceğiz. Çocuk okula başlıyor. Çocuk mu nasıl? Eh fena sayılmaz. Hafif düşünceli ama o kadar olur artık. Ne kadar anlatılsa bilinmez işler olacak. En azından ilk kez kocaman bir yere gidilecek,bahçesinde çocukların deli deli koştuğu...
Gidildi.Bahçede duruldu. Sıralar olundu.Ama anne ve babalar da sıraların yakınındalar.'Korma Sönmez'başladı. Okula ilk ayak basanlar şaşkın, eski öğrenciler ve veliler döktürüyorlar.Derken sıra sıra sınıflara girilmeye başlandı. Ama fakat o da ne...Can sıradan fışkırdı ve koşarak yanımıza geldi,kimseler onu bulmasın diye başını karnıma gömdü. Becerebilse içeri girecek oradan.
Gömüldü. Şok!
Hem de ne Şok!
Ne iş bu iş. Benim gibi akılı uslu ve bu işlerden anlayan birinin çocuğunun bunca hazırlıktan sonra yaptığına bak.Güzellikle ikna etmeye çalışarak karnımdan kopardım ve de sınıfına götürdük. Sırasına oturttuk ama ağlıyor. Bağırıp çağırmıyor ama hun oluyor. Adamın gözünün yaşı çenesinden süzülüyor. Hem yüreğim paralanıyor hem de öfkemden ölmek üzereyim.
'Can bana bunu nasıl yapar?'O ana kadar bu işin bütün gereklerini yerine getirdiğimi düşündüğüm gibi her akıl danışana da ukalalaşmışım.Biliyorum ya.... Hiç okul öncesi eğitim almamış olan çocuklar neşe içinde sıralarda kikirdıyorlar,benimki felç. Sınıftan çıkamıyorum. Benimle birlikte iki üç anne daha var sınıftan çıkamayan. Onlara baktıkca daha çok öfkeleniyorum. Öğretmen'Biraz dışarıda konuşun isterseniz. Çocuğu şimdiye kadar okula hazırlamalıydınız.'deyince ben koptum. Empati,sempati,ben dili gibi şeyler de neymiş. Okulun bulabildiğim bütün köşelerinde Can'ı sıkıştırdım ve yedim. Babası sakin ve yardımcı ama benimle başa çıkmak zor.
Ben kendimi yıkılmış,yanılmış,aldatılmış,ihanet uğramış ve kötü hissediyorum.'Bana ha sen ha?'noktasındayım ve körüm.
Ben olmasam Can kendini daha iyi hissedecek,ama varım.Kaybolmuyorum.
Mücadelenin sonunda oğulcuğum ağzını açtı ve 'Şöför evi nasıl bulacak?'dedi.
![okulabaslamak_450]()
Aman yarabbi!
İşte bütün hikaye burada.....Biz şimdi bu okulda onu bırakıp gideceğiz. Şu yolu izi bilinmez okulda.Üstelik etrafta hiç tanıdık da yok. Koca bir servise binecek. Bir sürü çocukla birlikte.
Ya şöför evi bulamazsa ne olacak. Okumak uğruna evden bizden mi olsun adam...
Acilen servis şöförünü buldum. Bu işlere alışkın olan( benden daha anlayışlı olduğu da kesin)sevgili şöförümüz eve nasıl ulaşacağını anlattı. Ben de oğulcuğuma onu kapıda karşılayacağıma söz verdim. Öpüştük,onu sınıfına bıraktık ve okuldan ayrıldık.
Şimdi yapılacak işleri okul açılmadan önce tekrar gözden geçirin ve eve nasıl ulaşacağı kısmını anlatmayı sakın atlamayın.
Oğlum mu ?
Şimdi mi?
Beni kucağına alıp evde dolaştırıyor.......
![Gvem-Tre_220]()Okul Öncesi Eğitim Uzmanı
