BİZE ULAŞIN
İşkenceyle ölümün Orta Çağ İtalya'sında yaygın olduğu, birçok celladın acı vermek için birçok farklı yöntem ve araç kullandığı biliniyor. İtalya'nın Milano Katedrali yakınında San Ambrogio Meydanı altındaki kazıda bulunan bir iskelet örneği de bunun doğruluğunu kanıtlar nitelikte.
Genç bir erkek iskeletini incelemeye alan yetkililer, söz konusu kemiklerde işkence izerine rastladı. Vücudunu bir arada tutmak için kullanılmış olabilecek toka benzeri lastiklerin de yanında gömülü olarak bulunduğu belirtildi.
Journal of Archaeological Science'da yayımlanan araştırmada bunun şimdiye kadar bulunan en korkunç işkence vakalarından biri olduğu kaydedildi.
Arkeologlar, kurbanın 17 ila 20 yaşları arasında kısa boylu bir adam olduğunu düşünüyor ve kendisinin o dönem sıklıkla kullanılan işkence çarkı yöntemine kurban gittiğini düşünüyorlar. Kollarında ve bacaklarındaki uzun kemiklerin parçalandığı ve sırtında bir bıçak yarasının olduğu saptandı. Kafasının da daha sonra kesildiği belirtildi. Yanında bulunan toka benzeri lastiklerin de kemikleri bir arada tutması için kullanılabileceği öne sürüldü. Radyo-kimyasal testler onun MS 1290 ile 1430 yılları arasında yaşadığını gösteriyor.
Söz konusu iskelet birlikte kazıda başka iskeletlere de rastlanıldı ancak bu örnek hepsinden daha çok dikkat çekti. Başlangıçta savaşta öldüğü sanılan kişinin iskelet yaraları o kadar korkunç ve etrafındaki diğer iskeletlerden farklıydı ki, çok daha kötü bir şey olduğu açıktı.
İşkence çarkı yönteminde, insanların tahta bir tekerleğe bağlandığı, ardından düştüğü ve böylece kemiklerinin kırıldığı belirtiliyor. İşkenceciler, söz konusu kişinin vücudunu halka açık bir yerde göstermeden önce kişiye bıçak, kamçı ve diğer silahlarla da işkence ediyorlardı böylece başkaları da benzer suçları işlememeleri konusunda uyarılıyordu.
