BİZE ULAŞIN
Bu sabah Kuzey Kore kıtalar arası füze denemesi yaptıklarını televizyondan duyurdu.
Kuzey Kore'nin füze programı son yıllarda büyük gelişme gösterdi. Programına II. Dünya Savaşı tasarımlarından esinlenen topçu roketleri ile başlayan Kuzey Kore'nin yetkilileri artık ABD'yi vurma kapasitesine sahip olabilecek uzun menzilli füzelere sahip olduklarını söylüyor.
Kuzey Kore Devlet Televizyonu'ndan bu sabah yapılan açıklamada ilk başarılı kıtalar arası füze (ICBM) denemesinin gerçekleştirildiği duyuruldu.
Hwasong-14 adındaki füzenin 'dünyanın herhangi bir yerini vurabileceği' söylendi.
ABD, orta menzilli bu füzenin kapasitesinin daha düşük olduğunu tahmin ediyor. Bazı Amerikalı uzmanlara göre ise Kuzey Kore son füzesi ile ABD'nin eyaletlerinden Alaska'yı vurabilir.
Kuzey Kore 2012 yılı sonrası askeri geçit tömrenlerinde KN-08 ve KN-14 olarak bilinen iki adet ICBM tanıttı.
Modifiye edilmiş bir kamyonun arkasında taşınan ve oradan fırlatılan üç aşamalı KN-08'in menzilinin 11 bin 500 kilometre olduğu tahmin ediliyor.
İki aşamalı KN-14'ün menzilinin ise 10 bin kilometre olduğu tahmin ediliyor. Bu iki füze de henüz test edilmedi, Hwasong-14 ile aralarındaki ilişkinin de ne olduğu bilinmiyor.
Yine de Kuzey Kore'nin hala bir ICBM ile bir şehri hedef almasının ya da nükleer savaş başlığı taşımasının mümkün olmadığı tahmin ediliyor.
ICBM**'lerin önemi**
ICBM'ler gezegenin öte tarafındaki rakibi vurma olanağı verdiği için güç mücadelesinde son aşama olarak görülüyor.
KAÇ TANE?
ABD**: 450 adet siloda konuşlanmış Minuteman III füzesiRusya: 369 adelet siloda konuşlanmış ya da mobil füzeÇin**: 55-65 adet yeraltı tünelinde konuşlanmış füze
Bunları inşa etmek için para, zaman ve enerji harcanmasının tek sebebi ise nükleer silah fırlatmak.
Soğuk Savaş sırasında Rusya ve ABD silolarda, kamyonlarda ya da denizaltılarda saklanan füzelerini korumak için farklı yöntemler kullandı.
ICBM'ler genelde benzer bir şekilde tasarlanıyor. Katı ya da sıvı yakıt ile çalışan, birkaç aşamalı, silahlarını atmosferden uzaya doğru ateşleyen füzeler.
Genellikle termonükleer bomba yüklü bu füzeler tekrar atmosfere girdikten sonra hedefinin tepesinde ya da direkt üstünde patlıyor.
Bazı ICBM'lerde birden fazla hedefi yok edecek savaş başlığı oluyor.
Soğuk Savaş sırasında süper güçlerin 'birbirini karşılıklı yok etmesinin garanti olması' anlamına gelen "Mutually Assured Destruction" (MAD) kavramının temelinde ICBM'ler vardı.
İki taraf da hesaplanamayacak derecede zarar vereceği ve yine de kazanamayacağı için MAD barışın garantisi olarak görülüyordu.
Kuzey Kore'nin füze yapımında kilometre taşları
Kuzey Kore'nin füze programı 1976 yılında Mısır'dan gelen ilk paket Scud füzeleri ile başladı.
1984 yılında kendi tasarımları olan Hwasong'lar yapıldı.
Bin kilometre menzili olan bu füzeler konvansiyonel, kimyasal ya da biyolojik savaş başlığı taşıyordu.
Hwasong'dan bin 300 kilometre menzile sahip Nodong tasarımı üretildi.
2016 yılında Stratejik Çalışmalar Uluslararası Enstitüsü'nün analizinde füzelerin 'Güney Kore'nin tümünü ve Japonya'nın büyük bir kısmını vurma' kapasitesine sahip olduğu aktarıldı.
Daha güçlü kapasiteye sahip olan Musudan füzeleri geliştirildi ve bu füzeler 2016 yılında test edildi.
Ne kadar uzağa gidebilecekleri ise kaynaklara göre değişiyor, İsrail istihbaratı 2 bin 500 kilometre derken Amerikan Füze Savunma Ajansı 3 bin 200 kilometre diyor. Başka kaynaklar ise 4 bin kilometre olabileceğini aktarıyor.
Ağustos 2016'da ise Pukguksong adında bir denizaltında bulunan 'yüzeyden yüzeye, orta menzilden uzun menzile' füzelerin test edildiği belirtildi.
4 Temmuz'da kıtalar arası füze testi yapıldığının açıklanması ise Pukguksong füzelerinin bir adım öteye taşınarak ABD'nin bir nükleer savaş başlığı ile tehdit edilebileceği anlamına geliyor.
