26 Nisan'da Satürn Gezegeni ve gezegeni çevreleyen halkalar arasındaki küçük bir boşluktan geçmeyi başaran Cassini, "büyük finale" kadar yapacağı 22 dalıştan ilkini gerçekleştirdi. NASA'daki bilim insanlarının en büyük korkusu saatte 110 bin kilometre hızla gerçekleşecek dalış sırasında Cassini'nin kalkanına zarar verecek parçacıklara çarpma ihtimaliydi.
Bu nedenle de keşif sürecinin bu en riskli kısmı, görevin son aşamasına bırakıldı. Başarı ile gerçekleşen dalışa ilişkin elde edilen ses, aslında radyo ve plazma dalgalarının RPWS isimli bir cihaz sayesinde dönüştürülmesiyle elde edildi. Cassini'den gelen verileri inceleyen ekip, bu toz parçacıklarının, sigara dumanında bulunan parçacıklara eş büyüklükte olduğunu keşfetti. Dünya'dan Satürn bu bölgesine ilişkin yapılan tahminlerin aksine olumlu bir durum bu.
Bu Cassini'nin sıradaki dalışlarda, antenini kalkan olarak kullanmasına gerek olmayacak anlamına geliyor. Bu Cassini'nin dalışlar sırasında antenini Dünya'ya çevirebileceği ve farklı tetkiklerin yapılabileceği anlamına geliyor. Cassini projesinin lideri olan Earl Maize başarı ile gerçekleşen dalış sonrası elde edilen verileri, "Satürn ve halkaları arasındaki bölge, öyle görünüyor ki 'büyük bir boşluk'" ifadesiyle değerlendirdi.
Görev planlandığı gibi devam ederken, ekip bir yandan da, neden ulaşılan bu bölgede tahmin edilenden çok düşük seviyede gaz bulunduğunu araştırıyor.